Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἀνακτόριος

Second declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Ἀνακτόριος Ἀνακτορίου

Structure: Ἀνακτορι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Anactorium; an Anactorian

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "σκόπει γάρ, εἰ Διονύσιοσ ἐν ἀρχῇ τῆσ τυραννίδοσ ἔδωκε δίκην, ὡσ οὐδεὶσ ἂν Ἑλλήνων ᾤκει Σικελίαν ἀνάστατον ὑπὸ Καρχηδονίων γενομένην, ὥσπερ οὐδ’ Ἀπολλωνίαν οὐδ’ Ἀνακτόριον οὐδὲ τὴν Λευκαδίων χερρόνησον ᾤκουν ἂν Ἕλληνεσ, εἰ μὴ Περίανδροσ ἐκολάσθη μετὰ πολὺν χρόνον. (Plutarch, De sera numinis vindicta, section 7 3:2)
  • ταύτησ ὑπομνήσει τῆσ εὐεργεσίασ Ἀκαρνᾶσι Ῥωμαῖοι Λευκάδα καὶ Ἀνακτόριον ἀφελόμενοι Κορινθίουσ ἀνὰ χρόνον ἐχαρίσαντο Οἰνιάδασ τε ἀποκαταστῆσαι βουλομένοισ ἐπέτρεψαν καὶ τὰσ Ἐχινάδασ νήσουσ καρποῦσθαι κοινῇ μετ’ Αἰτωλῶν ἔδωκαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 51 4:2)
  • κεῖται δ’ ὁ Στράτοσ κατὰ μέσην τὴν ἐξ Ἀλυζίασ ὁδὸν εἰσ Ἀνακτόριον. (Strabo, Geography, Book 10, chapter 2 2:3)
  • τοῦ δ’ ἱεροῦ τετταράκοντα μὲν σταδίουσ ἀπέχει τὸ Ἀνακτόριον ἐν τῷ κόλπῳ ἱδρυμένον, διακοσίουσ δὲ καὶ τετταράκοντα ἡ Λευκάσ. (Strabo, Geography, Book 10, chapter 2 10:4)
  • Κορίνθιοι δὲ πεμφθέντεσ ὑπὸ Κυψέλου καὶ Γόργου ταύτην τε κατέσχον τὴν ἀκτὴν καὶ μέχρι τοῦ Ἀμβρακικοῦ κόλπου προῆλθον, καὶ ἥ τε Ἀμβρακία συνῳκίσθη καὶ Ἀνακτόριον, καὶ τῆσ χερρονήσου διορύξαντεσ τὸν ἰσθμὸν ἐποίησαν νῆσον τὴν Λευκάδα, καὶ μετενέγκαντεσ τὴν Νήριτον ἐπὶ τὸν τόπον, ὃσ ἦν ποτὲ μὲν ἰσθμὸσ νῦν δὲ πορθμὸσ γεφύρᾳ ζευκτόσ, μετωνόμασαν Λευκάδα, ἐπώνυμον δοκῶ μοι τοῦ Λευκάτα· (Strabo, Geography, Book 10, chapter 2 11:5)
  • πόλεισ δ’ εἰσὶν ἐν μὲν τοῖσ Ἀκαρνᾶσιν Ἀνακτόριόν τε ἐπὶ χερρονήσου ἱδρυμένον Ἀκτίου πλησίον, ἐμπόριον τῆσ νῦν ἐκτισμένησ ἐφ’ ἡμῶν Νικοπόλεωσ, καὶ Στράτοσ, ἀνάπλουν ἔχουσα τῷ Ἀχελώῳ πλειόνων ἢ διακοσίων σταδίων, καὶ Οἰνειάδαι, καὶ αὐτὴ ἐπὶ τῷ ποταμῷ, ἡ μὲν παλαιὰ οὐ κατοικουμένη, ἴσον ἀπέχουσα τῆσ τε θαλάττησ καὶ τοῦ Στράτου, ἡ δὲ νῦν ὅσον ἑβδομήκοντα σταδίουσ ὑπὲρ τῆσ ἐκβολῆσ διέχουσα· (Strabo, Geography, Book 10, chapter 2 2:1)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION