Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 27 3:

(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 27 3:)

"τί τοῦτ’ ; ἔφη. "ἄριστον πάντων, τὸ δὲ τεθνάναι τοῦ ζῆν ἐστι κρεῖττον. "καὶ πολλοῖσ· "οὕτω παρὰ τοῦ δαιμονίου μεμαρτύρηται. "τοῦτο μὲν ἐκείνῳ τῷ Μίδᾳ λέγουσι δήπου μετὰ τὴν θήραν ὡσ ἔλαβε τὸν Σειληνὸν διερωτῶντι καὶ πυνθανομένῳ τί ποτ’ ἐστὶ τὸ βέλτιστον τοῖσ ἀνθρώποισ καὶ τί τὸ πάντων αἱρετώτατον, τὸ μὲν πρῶτον οὐδὲν ἐθέλειν εἰπεῖν ἀλλὰ σιωπᾶν ἀρρήκτωσ· "ἐπειδὴ δέ ποτε μόγισ πᾶσαν μηχανὴν μηχανώμενοσ προσηγάγετο φθέγξασθαί τι πρὸσ αὐτόν, οὕτωσ ἀναγκαζόμενον εἰπεῖν δαίμονοσ ἐπιπόνου καὶ τύχησ χαλεπῆσ ἐφήμερον σπέρμα, τί με βιάζεσθε λέγειν ἅ ὑμῖν ἄρειον μὴ γνῶναι; "μετ’ ἀγνοίασ γὰρ τῶν οἰκείων κακῶν ἀλυπότατοσ ὁ βίοσ. "ἀνθρώποισ δὲ πάμπαν οὐκ ἔστι γενέσθαι τὸ πάντων ἄριστον οὐδὲ μετασχεῖν τῆσ τοῦ βελτίστου φύσεωσ ἄριστον γὰρ πᾶσι καὶ πάσαισ τὸ μὴ γενέσθαι· "τὸ μέντοι μετὰ τοῦτο καὶ πρῶτον τῶν ἀνθρώπῳ ἀνυστῶν, δεύτερον δέ, τὸ γενομένουσ ἀποθανεῖν ὡσ τάχιστα. "δῆλον οὖν ὡσ οὔσησ κρείττονοσ τῆσ ἐν τῷ τεθνάναι διαγωγῆσ ἢ τῆσ ἐν τῷ ζῆν, οὕτωσ ἀπεφήνατο" μυρία δ’ ἐπὶ μυρίοισ ἄν τισ ἔχοι τοιαῦτα παρατίθεσθαι πρὸσ ταὐτὸ κεφάλαιον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION