Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 13

(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 13)

ὑφ’ ὧνκατασπώμενοσ ὁ νοῦσ τῆσ θνητῆσ ἀναπίμπλαται φλυαρίασ, εὔδαιμόν τι καὶ μακάριον. "ἀσχολίασ παρέχει τὸ σῶμα διὰ τὴν ἀναγκαίαν τροφὴν ἔτι δ’ ἐάν τινεσ νόσοι προσπέσωσιν, ἐμποδίζουσιν ἡμῖν τὴν τοῦ ὄντοσ θήραν, ἐρώτων δὲ καὶ ἐπιθυμιῶν καὶ φόβων καὶ εἰδώλων παντοδαπῶν καὶ φλυαρίασ ἐμπίπλησιν ἡμᾶσ, ὥστε τὸ λεγόμενον ὡσ ἀληθῶσ τῷ ὄντι ὑπ’ αὐτοῦ οὐδὲ φρονῆσαι ἡμῖν ἐγγίγνεται οὐδέποτ’ οὐδέν.

καὶ γὰρ πολέμουσ καὶ στάσεισ καὶ μάχασ οὐδὲν ἄλλο παρέχει ἢ τὸ σῶμα καὶ αἱ τούτου ἐπιθυμίαι· "διὰ γὰρ τὴν τῶν χρημάτων κτῆσιν πάντεσ οἱ πόλεμοι γίγνονται· "τὰ δὲ χρήματα ἀναγκαζόμεθα κτᾶσθαι διὰ τὸ σῶμα, δουλεύοντεσ τῇ τούτου θεραπείᾳ· "καὶ ἐκ τούτου ἀσχολίαν ἄγομεν φιλοσοφίασ πέρι διὰ ταῦτα πάντα. "τὸ δ’ ἔσχατον πάντων, ὅτι ἐάν τισ ἡμῖν καὶ σχολὴ γένηται ἀπ’ αὐτοῦ καὶ τραπώμεθα πρὸσ τὸ σκοπεῖν τι, ἐν ταῖσ ζητήσεσι πανταχοῦ παραπῖπτον θόρυβον παρέχει καὶ ταραχὴν καὶ ἐκπλήττει, ὥστε μὴ δύνασθαι ὑπ’ αὐτοῦ καθορᾶν τἀληθέσ, ἀλλὰ τῷ ὄντι ἡμῖν δέδεικται ὅτι εἰ μέλλομέν ποτε καθαρῶσ τι εἴσεσθαι, ἀπαλλακτέον αὐτοῦ καὶ αὐτῇ τῇ ψυχῇ θεατέον αὐτὰ τὰ πράγματα· "καὶ τότε, ὡσ ἐοίκεν, ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμεν καὶ οὗ φαμεν ἐρᾶν ἑ̓́στι δὲ φρόνησισ̓, ἐπειδὰν τελευτήσωμεν, ὡσ ὁ λόγοσ σημαίνει, ζῶσι δ’οὔ. εἰ γὰρ μὴ οἱο͂́ν τε μετὰ τοῦ σώματοσ μηδὲν καθαρῶσ γνῶναι, δυοῖν θάτερον, ἢ οὐδαμοῦ ἔστι κτήσασθαι τὸ εἰδέναι ἢ τελευτήσασι τότε γὰρ αὐτὴ καθ’ αὑτὴν ἔσται ἡ ψυχὴ χωρὶσ τοῦ σώματοσ, πρότερον δ’ οὔ. καὶ ἐν ᾧἂν ζῶμεν, οὕτωσ, ὡσ ἐοίκεν, ἐγγυτάτω ἐσόμεθα τοῦ εἰδέναι, ἐὰν ὅτι μάλιστα μηδὲν ὁμιλῶμεν τῷ σώματι μηδὲ κοινωνῶμεν, ὅτι μὴ πᾶσα ἀνάγκη, μηδὲ ἀναπιμπλώμεθα τῆσ τούτου φύσεωσ, ἀλλὰ καθαρεύωμεν ἀπ’ αὐτοῦ, ἑώσ ἂν ὁ θεὸσαὐτὸσ ἀπολύσῃ ἡμᾶσ. καὶ οὕτω μὲν ἀπαλλαττόμενοι τῆσ τοῦ σώματοσ ἀφροσύνησ, ὡσ τὸ εἰκόσ, μετὰ τοιούτων ἐσόμεθα, δι’ ἡμῶν αὐτῶν πᾶν τὸ εἰλικρινὲσ ὁρῶντεσ· "τοῦτο δ’ ἐστὶ τὸ ἀληθέσ. μὴ καθαρῷ γὰρ καθαροῦ ἐφάπτεσθαι μὴ οὐ θεμιτὸν ᾖ" ὥστ’εἰ καὶ προσέοικε μετάγειν εἰσ ἕτερον τόπον ὁ θάνατοσ, οὐκ ἔστι κακόν· μήποτε γὰρ καὶ τῶν ἀγα θῶν ἀναφαίνηται, καθάπερ ἀπέδειξεν ὁ Πλάτων.

"τὸ γὰρ δεδιέναι, ὦ ἄνδρεσ, τὸν θάνατον οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ δοκεῖν σοφὸν εἶναι μὴ ὄντα·

"δοκεῖν γὰρ εἰδέναι ἐστὶν ἃ οὐκ οἶδεν. "οἶδε μὲν γὰρ οὐδεὶσ; "τὸν θάνατον οὐδ’ εἰ τυγχάνει τῷ ἀνθρώπῳ μέγιστον πάντων ὄν τῶν ἀγαθῶν, δεδίασι δ’ ὡσ 1 εὖ εἰδότεσ ὅτι μέγιστον τῶν κακῶν ἐστιν. μηδεὶσ φοβείσθω θάνατον ἀπόλυσιν πόνων, ἀλλὰ καὶ κακῶν τῶν μεγίστων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION