Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 14

(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 14)

λέγεται δὲ τούτοισ μαρτυρεῖν καὶ τὸ θεῖον. πολλοὺσ γὰρ παρειλήφαμεν δι’ εὐσέβειαν παρὰ θεῶν ταύτησ τυχόντασ τῆσ δωρεᾶσ. φειδόμενοσ τῆσ συμμετρίασ τοῦ συγγράμματοσ παραλείψω μνησθήσομαι δὲ τῶν ὄντων ἐμφανεστάτων καὶ πᾶσι διὰ στόματοσ.

πρῶτα δή σοι τὰ περὶ Κλέοβιν καὶ Βίτωνα τοὺσ Ἀργείουσ νεανίσκουσ διηγήσομαι.

φασὶ γὰρ τῆσ μητρὸσ αὐτῶν ἱερείασ οὔσησ τῆσ Ἥρασ ἐπειδὴ τῆσ εἰσ τὸν νεὼν ἀναβάσεωσ ἧκεν καιρόσ, τῶν ἑλκόντων τὴν ἀπήνην ὀρέων ὑστερησάντων καὶ τῆσ ὡρ́ασ ἐπειγούσησ, τούτουσ· ὑποδύντασ ὑπὸ τὴν ἀπήνην ἀγαγεῖν εἰσ τὸ ἱερὸν τὴν μητέρα, τὴν δ’ ὑπερησθεῖσαν τῇ τῶν υἱῶν εὐσεβείᾳ κατεύξασθαι τὸ κράτιστον αὐτοῖσ;

παρὰ τῆσ θεοῦ δοθῆναι τῶν ἐν ἀνθρώποισ, τοὺσ δὲ κατακοιμηθέντασ μηκέτ’ ἀναστῆναι, τῆσ θεοῦ τὸν θάνατον αὐτοῖσ τῆσ εὐσεβείασ ἀμοιβὴν δωρησαμένησ.

καὶ περὶ Ἀγαμήδουσ δὲ καὶ Τροφωνίου φησὶ Πίνδαροσ τὸν νεὼν τὸν ἐν Δελφοῖσ οἰκοδομήσαντασ αἰτεῖν παρὰ τοῦ Ἀπόλλωνοσ μισθόν, τὸν δ’ αὐτοῖσ ἐπαγγείλασθαι εἰσ ἑβδόμην ἡμέραν ἀποδώσειν, ἐν τοσούτῳ δ’ εὐωχεῖσθαι παρακελύσασθαι·

τοὺσ δὲ ποιήσαντασ τὸ προσταχθὲν τῇ ἑβδόμῃ νυκτὶ κατακοιμηθέντασ τελευτῆσαι.

"τί ἄριστόν ἐστιν ἀνθρώποισ" ἀποκρίνασθαι τὴν πρόμαντιν ὅτι οὐδ’ αὐτὸσ ἀγνοεῖ, εἴ γε τὰ γραφέντα περὶ Τροφωνίου καὶ Ἀγαμήδουσ ἐκείνου ἐστίν· εἰ δὲ καὶ πειραθῆναι βούλεται, μετ’ οὐ πολὺ ἔσεσθαι αὐτῷ πρόδηλον.

καὶ οὕτω πυθόμενον τὸν Πίνδαρον συλλογίζεσθαι τὰ πρὸσ τὸν θάνατον, διελθόντοσ δ’ ὀλίγου χρόνου τελευτῆσαι. τὰ δὲ περὶ τὸν Ἰταλὸν Εὐθύνοον τοιαῦτά φασι γενέσθαι.

αἰτίᾳ τινὶ ἀδήλῳ.

τὸν οὖν Ἠλύσιον εἰσελθεῖν ὅπερ ἴσωσ κἂν ἄλλον εἰσῆλθε, μήποτ’ εἰή φαρμάκοισ ἀπολωλώσ· τοῦτον γὰρ εἶναι μόνον αὐτῷ ἐπ’ οὐσίᾳ πολλῇ καὶ χρήμασιν.

ἀποροῦντα δ’ ὅτῳ τρόπῳ βάσανον λάβοι τούτων, ἀφικέσθαι ἐπί τι ψυχομαντεῖον , προθυσάμενον δ’ὡσ νόμοσ ἐγκοιμᾶσθαι καὶ ἰδεῖν ὄψιν τοιάνδε. δόξαι παραγενέσθαι τὸν πατέρα τὸν ἑαυτοῦἰδόντα δὲ διεξέρχεσθαι πρὸσ αὐτὸν περὶ τῆσ τύχησ τῆσ κατὰ τὸν υἱόν, καὶ ἀντιβολεῖν τε καὶ δεῖσθαι συνεξευρεῖν τὸν αἴτιον τοῦ θανάτου.

"ἥκω. εἶναι δ’ ὃν ἐσήμηνε νεανίσκον ἑπόμενον αὐτῷ, ἐμφερῆ τε τῷ υἱῷ καὶ τὰ τοῦ χρόνου τε καὶ τὰ τῆσ ἡλικίασ ἐγγύσ.

ἐρέσθαι οὖν ὅστισ εἰή. καὶ οὕτω δὴ ὀρέξαι οἱ γραμματίδιον.

ἀνειλήσαντα οὖν αὐτὸ ἰδεῖν ἐγγεγραμμένα τρία ταῦτα ἧ που νηπιέῃσιν ἀλύουσιν φρένεσ ἀνδρῶν. Εὐθύνοοσ κεῖται μοιριδίῳ θανάτῳ. οὐκ ἦν γὰρ ζώειν καλὸν αὐτῷ οὐδὲ γονεῦσι. τοῖσ ἀρχαίοισ ἀναγεγραμμένων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION