Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 15

(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 15)

εἴ γε μὴν ὁ θάνατοσ τελεία τίσ ἐστι φθορὰ καὶ διάλυσισ τοῦ τε σώματοσ καὶ τῆσ ψυχῆσ τὸ τρίτον γὰρ ἦν τοῦτο τῆσ Σωκρατικῆσ εἰκασίασ, οὐδ’ οὕτω κακόν ἐστιν· ἀναισθησία γάρ τισ κατ’ αὐτὸν γίγνεται καὶ πάσησ ἀπαλλαγὴ λύπησ καὶ φροντίδοσ. ὥσπερ γὰρ οὔτ’ ἀγαθὸν ἡμῖν ἔπεστιν οὕτωσ οὐδὲ κακόν·

περὶ γὰρ τὸ ὂν καὶ τὸ ὑφεστηκὸσ καθάπερ τὸ ἀγαθὸν πέφυκε γίγνεσθαι, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ τὸ κακόν· περὶ δὲ τὸ μὴ ὂν ἀλλ’ ἠρμένον ἐκ τῶν ὄντων οὐδέτερον τούτων ὑπάρχει. εἰσ τὴν αὐτὴν οὖν τάξιν οἱ τελευτήσαντεσ καθίστανται τῇ πρὸ τῆσ γενέσεωσ.

ὥσπερ οὖν οὐδὲν ἦν ἡμῖν πρὸ τῆσ γενέσεωσ οὔτ’ ἀγαθὸν οὔτε κακόν, οὕτωσ οὐδὲ μετὰ τὴν τελευτήν.

καὶ καθάπερ τὰ πρὸ ἡμῶν οὐδὲν ἦν πρὸσ ἡμᾶσ, οὕτωσ οὐδὲ τὰ μεθ’ ἡμᾶσ οὐδὲν ἔσται πρὸσ ἡμᾶσ ἄλγοσ γὰρ ὄντωσ οὐδὲν ἅπτεται νεκροῦ. τὸ γὰρ μὴ γενέσθαι τῷ θανεῖν ἴσον λέγω. ἡ γὰρ αὐτὴ κατάστασίσ ἐστι τῇ πρὸ τῆσ γενέσεωσ ἡ μετὰ τὴν τελευτήν.

ἀλλ’ οἰεί σὺ διαφορὰν εἶναι μὴ γενέσθαι ἢ γενόμενον ἀπογενέσθαι; εἰ μὴ καὶ τῆσ οἰκίασ καὶ τῆσ ἐσθῆτοσ ἡμῶν μετὰ τὴν φθορὰν ὑπολαμβάνεισ τινὰ διαφορὰν εἶναι πρὸσ τὸν ὃν οὐδέπω κατεσκευάσθη χρόνον.

εἰ δ’ ἐπὶ τούτων οὐδὲν ἔστι, δῆλον ὡσ οὐδ’ ἐπὶ τοῦ θανάτου πρὸσ τὴν πρὸ τῆσ γενέσεωσ;

κατάστασιν ἔστι διαφορά.

χάριεν γὰρ τὸ τοῦ Ἀρκεσιλάου. "τὸ λεγόμενον κακὸν ὁ θάνατοσ μόνον τῶν ἄλλων τῶν νενομισμένων κακῶν παρὸν μὲν οὐδένα πώποτ’ ἐλύπησεν, ἀπὸν δὲ καὶ προσδοκώμενον λυπεῖ. "καὶ διεκρίθη καὶ ἀπῆνθεν ὅθεν ἦνθε πάλιν, γᾶ μὲν εἰσ γᾶν, πνεῦμα δ’ ἄνω.

"τί τῶνδε χαλεπόν; "οὐδέ ἔν. ὁ Κρεσφόντησ;

νοσηλείασ ὑπομενόντων φησὶ μισῶ δ’ ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντεσ ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν.

θανόντασ ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοισ.

τὸν αὐτὸν ἐξήντλησαν ὡσ ἐγὼ βίον τούτοισ γὰρ οἰκείωσ ἄν τισ ταῦτα συνάψειε ποῦ γὰρ τὰ σεμνὰ κεῖνα, ποῦ δὲ Λυδίασ μέγασ δυνάστησ Κροῖσοσ ἢ Ξέρξησ βαρὺν ζεύξασ θαλάσσησ αὐχέν’ Ἑλλησποντίασ;

τῶν χρημάτων ἅμα τοῖσ σώμασι διαφθαρέντων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION