Homer, Odyssey, Book 12 17:

(호메로스, 오디세이아, Book 12 17:)

"δὴ τότ’ ἐγὼν ἑτάροισι μετηύδων ἀχνύμενοσ κῆρ· ὦ φίλοι, οὐ γὰρ χρὴ ἕνα ἴδμεναι οὐδὲ δύ’ οἰούσ θέσφαθ’ ἅ μοι Κίρκη μυθήσατο, δῖα θεάων· ἀλλ’ ἐρέω μὲν ἐγών, ἵνα εἰδότεσ ἤ κε θάνωμεν ἤ κεν ἀλευάμενοι θάνατον καὶ κῆρα φύγοιμεν. Σειρήνων μὲν πρῶτον ἀνώγει θεσπεσιάων φθόγγον ἀλεύασθαι καὶ λειμῶν’ ἀνθεμόεντα. οἰο͂ν ἔμ’ ἠνώγει ὄπ’ ἀκουέμεν· ἀλλά με δεσμῷ δήσατ’ ἐν ἀργαλέῳ, ὄφρ’ ἔμπεδον αὐτόθι μίμνω, ὀρθὸν ἐν ἱστοπέδῃ, ἐκ δ’ αὐτοῦ πείρατ’ ἀνήφθω. εἰ δέ κε λίσσωμαι ὑμέασ λῦσαί τε κελεύω, ὑμεῖσ δὲ πλεόνεσσι τότ’ ἐν δεσμοῖσι πιέζειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION