Homer, Odyssey, Book 10 18:

"κέκλυτέ μευ μύθων, κακά περ πάσχοντεσ ἑταῖροι· ὦ φίλοι, οὐ γάρ τ’ ἴδμεν, ὅπῃ ζόφοσ οὐδ’ ὅπῃ ἠώσ, οὐδ’ ὅπῃ ἠέλιοσ φαεσίμβροτοσ εἶσ’ ὑπὸ γαῖαν, οὐδ’ ὅπῃ ἀννεῖται· ἀλλὰ φραζώμεθα θᾶσσον εἴ τισ ἔτ’ ἔσται μῆτισ. ἐγὼ δ’ οὔκ οἰόμαι εἶναι. εἶδον γὰρ σκοπιὴν ἐσ παιπαλόεσσαν ἀνελθὼν νῆσον, τὴν πέρι πόντοσ ἀπείριτοσ ἐστεφάνωται· αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ κεῖται· καπνὸν δ’ ἐνὶ μέσσῃ ἔδρακον ὀφθαλμοῖσι διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλην.