Homer, Odyssey, Book 8 32:

ὣσ φάτο, τῇ δ’ ἀσπαστὸν ἐείσατο κοιμηθῆναι. τὼ δ’ ἐσ δέμνια βάντε κατέδραθον· ἀμφὶ δὲ δεσμοὶ τεχνήεντεσ ἔχυντο πολύφρονοσ Ἡφαίστοιο, οὐδέ τι κινῆσαι μελέων ἦν οὐδ’ ἀναεῖραι. καὶ τότε δὴ γίγνωσκον, ὅ τ’ οὐκέτι φυκτὰ πέλοντο. ἀγχίμολον δέ σφ’ ἦλθε περικλυτὸσ ἀμφιγυήεισ, αὖτισ ὑποστρέψασ πρὶν Λήμνου γαῖαν ἱκέσθαι· Ηἔλιοσ γάρ οἱ σκοπιὴν ἔχεν εἶπέ τε μῦθον. βῆ δ’ ἴμεναι πρὸσ δῶμα φίλον τετιημένοσ ἦτορ· ἔστη δ’ ἐν προθύροισι, χόλοσ δέ μιν ἄγριοσ ᾕρει· σμερδαλέον δ’ ἐβόησε, γέγωνέ τε πᾶσι θεοῖσιν·