Homer, Odyssey, Book 23 32:

(호메로스, 오디세이아, Book 23 32:)

τὴν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη πολύμητισ Ὀδυσσεύσ· "δαιμονίη, τί τ’ ἄρ’ αὖ με μάλ’ ὀτρύνουσα κελεύεισ εἰπέμεν; αὐτὰρ ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ’ ἐπικεύσω. οὐ μέν τοι θυμὸσ κεχαρήσεται· οὐδὲ γὰρ αὐτὸσ χαίρω, ἐπεὶ μάλα πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστε’ ἄνωγεν ἐλθεῖν, ἐν χείρεσσιν ἔχοντ’ εὐῆρεσ ἐρετμόν, εἰσ ὅ κε τοὺσ ἀφίκωμαι οἳ οὐκ ἴσασι θάλασσαν ἀνέρεσ, οὐδέ θ’ ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσιν· οὐδ’ ἄρα τοί γ’ ἴσασι νέασ φοινικοπαρῄουσ, οὐδ’ εὐήρε’ ἐρετμά, τά τε πτερὰ νηυσὶ πέλονται. σῆμα δέ μοι τόδ’ ἐείπεν ἀριφραδέσ, οὐδέ σε κεύσω· ὁππότε κεν δή μοι ξυμβλήμενοσ ἄλλοσ ὁδίτησ φήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ φαιδίμῳ ὤμῳ, καὶ τότε μ’ ἐν γαίῃ πήξαντ’ ἐκέλευεν ἐρετμόν, ἔρξανθ’ ἱερὰ καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι, ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τ’ ἐπιβήτορα κάπρον, οἴκαδ’ ἀποστείχειν, ἔρδειν θ’ ἱερὰσ ἑκατόμβασ ἀθανάτοισι θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι, πᾶσι μάλ’ ἑξείησ· θάνατοσ δέ μοι ἐξ ἁλὸσ αὐτῷ ἀβληχρὸσ μάλα τοῖοσ ἐλεύσεται, ὅσ κέ με πέφνῃ γήρασ ὕπο λιπαρῷ ἀρημένον· ἀμφὶ δὲ λαοὶ ὄλβιοι ἔσσονται· τὰ δέ μοι φάτο πάντα τελεῖσθαι. " τὸν δ’ αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια· "εἰ μὲν δὴ γῆράσ γε θεοὶ τελέουσιν ἄρειον, ἐλπωρή τοι ἔπειτα κακῶν ὑπάλυξιν ἔσεσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION