Homer, Odyssey, Book 21 52:

σιγῇ δ’ ἐξ οἴκοιο Φιλοίτιοσ ἆλτο θύραζε, κλήϊσεν δ’ ἄρ’ ἔπειτα θύρασ εὐερκέοσ αὐλῆσ. κεῖτο δ’ ὑπ’ αἰθούσῃ ὅπλον νεὸσ ἀμφιελίσσησ βύβλινον, ᾧ ῥ’ ἐπέδησε θύρασ, ἐσ δ’ ἠί̈εν αὐτόσ· ἕζετ’ ἔπειτ’ ἐπὶ δίφρον ἰών, ἔνθεν περ ἀνέστη, εἰσορόων Ὀδυσῆα. ὁ δ’ ἤδη τόξον ἐνώμα πάντη ἀναστρωφῶν, πειρώμενοσ ἔνθα καὶ ἔνθα, μὴ κέρα ἶπεσ ἔδοιεν ἀποιχομένοιο ἄνακτοσ. ὧδε τισ εἴπεσκεν ἰδὼν ἐσ πλησίον ἄλλον·