Homer, Odyssey, Book 17 47:

(호메로스, 오디세이아, Book 17 47:)

ἀγχίμολον δὲ μετ’ αὐτὸν ἐδύσετο δώματ’ Ὀδυσσεύσ, πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιοσ ἠδὲ γέροντι, σκηπτόμενοσ· τὰ δὲ λυγρὰ περὶ χροί̈ εἵματα ἕστο. ἷζε δ’ ἐπὶ μελίνου οὐδοῦ ἔντοσθε θυράων, κλινάμενοσ σταθμῷ κυπαρισσίνῳ, ὅν ποτε τέκτων ξέσσεν ἐπισταμένωσ καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνεν. Τηλέμαχοσ δ’ ἐπὶ οἷ καλέσασ προσέειπε συβώτην, ἄρτον τ’ οὖλον ἑλὼν περικαλλέοσ ἐκ κανέοιο καὶ κρέασ, ὥσ οἱ χεῖρεσ ἐχάνδανον ἀμφιβαλόντι· "δὸσ τῷ ξείνῳ ταῦτα φέρων αὐτόν τε κέλευε αἰτίζειν μάλα πάντασ ἐποιχόμενον μνηστῆρασ· αἰδὼσ δ’ οὐκ ἀγαθὴ κεχρημένῳ ἀνδρὶ παρεῖναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION