Homer, Odyssey, Book 17 2:

(호메로스, 오디세이아, Book 17 2:)

"ἄττ’, ἦ τοι μὲν ἐγὼν εἶμ’ ἐσ πόλιν, ὄφρα με μήτηρ ὄψεται· οὐ γάρ μιν πρόσθεν παύσεσθαι ὀί̈ω κλαυθμοῦ τε στυγεροῖο γόοιό τε δακρυόεντοσ, πρίν γ’ αὐτόν με ἴδηται· ἀτὰρ σοί γ’ ὧδ’ ἐπιτέλλω. τὸν ξεῖνον δύστηνον ἄγ’ ἐσ πόλιν, ὄφρ’ ἂν ἐκεῖθι δαῖτα πτωχεύῃ· δώσει δέ οἱ ὅσ κ’ ἐθέλῃσι πύρνον καὶ κοτύλην· ἐμὲ δ’ οὔ πωσ ἔστιν ἅπαντασ ἀνθρώπουσ ἀνέχεσθαι, ἔχοντά περ ἄλγεα θυμῷ· ὁ ξεῖνοσ δ’ εἴ περ μάλα μηνίει, ἄλγιον αὐτῷ ἔσσεται· ἦ γὰρ ἐμοὶ φίλ’ ἀληθέα μυθήσασθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION