Homer, Odyssey, Book 14 31:

τὸν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσεφώνεε δῖοσ ὑφορβόσ· "ξεῖν’, οὕτω γάρ κέν μοι ἐϋκλείη τ’ ἀρετή τε εἰή ἐπ’ ἀνθρώπουσ ἅμα τ’ αὐτίκα καὶ μετέπειτα, ὅσ σ’ ἐπεὶ ἐσ κλισίην ἄγαγον καὶ ξείνια δῶκα, αὖτισ δὲ κτείναιμι φίλον τ’ ἀπὸ θυμὸν ἑλοίμην· πρόφρων κεν δὴ ἔπειτα Δία Κρονίωνα λιτοίμην. νῦν δ’ ὡρ́η δόρποιο· τάχιστά μοι ἔνδον ἑταῖροι εἰε͂ν, ἵν’ ἐν κλισίῃ λαρὸν τετυκοίμεθα δόρπον.