Homer, Odyssey, Book 14 14:

(호메로스, 오디세이아, Book 14 14:)

τὸν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα συβώτησ, ὄρχαμοσ ἀνδρῶν· "ὦ γέρον, οὔ τισ κεῖνον ἀνὴρ ἀλαλήμενοσ ἐλθὼν ἀγγέλλων πείσειε γυναῖκά τε καὶ φίλον υἱόν, ἀλλ’ ἄλλωσ κομιδῆσ κεχρημένοι ἄνδρεσ ἀλῆται ψεύδοντ’, οὐδ’ ἐθέλουσιν ἀληθέα μυθήσασθαι. ὃσ δέ κ’ ἀλητεύων Ἰθάκησ ἐσ δῆμον ἵκηται, ἐλθὼν ἐσ δέσποιναν ἐμὴν ἀπατήλια βάζει· ἡ δ’ εὖ δεξαμένη φιλέει καὶ ἕκαστα μεταλλᾷ, καί οἱ ὀδυρομένῃ βλεφάρων ἄπο δάκρυα πίπτει, ἣ θέμισ ἐστὶ γυναικόσ, ἐπὴν πόσισ ἄλλοθ’ ὄληται. αἶψά κε καὶ σύ, γεραιέ, ἔποσ παρατεκτήναιο. εἴ τίσ τοι χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματα δοίη. τοῦ δ’ ἤδη μέλλουσι κύνεσ ταχέεσ τ’ οἰωνοὶ ῥινὸν ἀπ’ ὀστεόφιν ἐρύσαι, ψυχὴ δὲ λέλοιπεν· ἢ τόν γ’ ἐν πόντῳ φάγον ἰχθύεσ, ὀστέα δ’ αὐτοῦ κεῖται ἐπ’ ἠπείρου ψαμάθῳ εἰλυμένα πολλῇ. ὣσ ὁ μὲν ἔνθ’ ἀπόλωλε, φίλοισι δὲ κήδε’ ὀπίσσω πᾶσιν, ἐμοὶ δὲ μάλιστα, τετεύχαται· οὐ γὰρ ἔτ’ ἄλλον ἤπιον ὧδε ἄνακτα κιχήσομαι, ὁππόσ’ ἐπέλθω, οὐδ’ εἴ κεν πατρὸσ καὶ μητέροσ αὖτισ ἵκωμαι οἶκον, ὅθι πρῶτον γενόμην καί μ’ ἔτρεφον αὐτοί. οὐδέ νυ τῶν ἔτι τόσσον ὀδύρομαι, ἱέμενόσ περ ὀφθαλμοῖσιν ἰδέσθαι ἐὼν ἐν πατρίδι γαίῃ· ἀλλά μ’ Ὀδυσσῆοσ πόθοσ αἴνυται οἰχομένοιο. τὸν μὲν ἐγών, ὦ ξεῖνε, καὶ οὐ παρεόντ’ ὀνομάζειν αἰδέομαι· πέρι γάρ μ’ ἐφίλει καὶ κήδετο θυμῷ· ἀλλά μιν ἠθεῖον καλέω καὶ νόσφιν ἐόντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION