Homer, Odyssey, Book 13 16:

"Ζεῦ πάτερ, οὐκέτ’ ἐγώ γε μετ’ ἀθανάτοισι θεοῖσι τιμήεισ ἔσομαι, ὅτε με βροτοὶ οὔ τι τίουσιν, Φαίηκεσ, τοί πέρ τοι ἐμῆσ ἔξ εἰσι γενέθλησ. καὶ γὰρ νῦν Ὀδυσῆ’ ἐφάμην κακὰ πολλὰ παθόντα οἴκαδ’ ἐλεύσεσθαι· νόστον δέ οἱ οὔ ποτ’ ἀπηύρων πάγχυ, ἐπεὶ σὺ πρῶτον ὑπέσχεο καὶ κατένευσασ. οἱ δ’ εὕδοντ’ ἐν νηὶ̈ θοῇ ἐπὶ πόντον ἄγοντεσ κάτθεσαν εἰν Ἰθάκῃ, ἔδοσαν δέ οἱ ἄσπετα δῶρα, χαλκόν τε χρυσόν τε ἅλισ ἐσθῆτά θ’ ὑφαντήν, πόλλ’, ὅσ’ ἂν οὐδέ ποτε Τροίησ ἐξήρατ’ Ὀδυσσεύσ, εἴ περ ἀπήμων ἦλθε, λαχὼν ἀπὸ ληί̈δοσ αἶσαν.