Homer, Odyssey, Book 11 20:

(호메로스, 오디세이아, Book 11 20:)

"ὣσ ἔφατ’, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενοσ προσέειπον· μῆτερ ἐμή, χρειώ με κατήγαγεν εἰσ Αἴδαο ψυχῇ χρησόμενον Θηβαίου Τειρεσίαο· οὐ γάρ πω σχεδὸν ἦλθον Ἀχαιί̈δοσ, οὐδέ πω ἁμῆσ γῆσ ἐπέβην, ἀλλ’ αἰὲν ἔχων ἀλάλημαι ὀιζύν, ἐξ οὗ τὰ πρώτισθ’ ἑπόμην Ἀγαμέμνονι δίῳ Ἴλιον εἰσ ἐύπωλον, ἵνα Τρώεσσι μαχοίμην. ἀλλ’ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέωσ κατάλεξον· τίσ νύ σε κὴρ ἐδάμασσε τανηλεγέοσ θανάτοιο; ἦ δολιχὴ νοῦσοσ, ἦ Ἄρτεμισ ἰοχέαιρα οἷσ ἀγανοῖσ βελέεσσιν ἐποιχομένη κατέπεφνεν; εἰπὲ δέ μοι πατρόσ τε καὶ υἱέοσ, ὃν κατέλειπον, ἢ ἔτι πὰρ κείνοισιν ἐμὸν γέρασ, ἠε͂́ τισ ἤδη ἀνδρῶν ἄλλοσ ἔχει, ἐμὲ δ’ οὐκέτι φασὶ νέεσθαι. εἰπὲ δέ μοι μνηστῆσ ἀλόχου βουλήν τε νόον τε, ἠὲ μένει παρὰ παιδὶ καὶ ἔμπεδα πάντα φυλάσσει ἦ ἤδη μιν ἔγημεν Ἀχαιῶν ὅσ τισ ἄριστοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION