Homer, Odyssey, Book 10 46:

(호메로스, 오디세이아, Book 10 46:)

"ὣσ ἔφατ’, αὐτὰρ ἐμοί γ’ ἐπεπείθετο θυμὸσ ἀγήνωρ, βῆν δ’ ἰέναι ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσησ. εὑρ͂ον ἔπειτ’ ἐπὶ νηὶ θοῇ ἐρίηρασ ἑταίρουσ οἴκτρ’ ὀλοφυρομένουσ, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντασ. ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἄγραυλοι πόριεσ περὶ βοῦσ ἀγελαίασ, ἐλθούσασ ἐσ κόπρον, ἐπὴν βοτάνησ κορέσωνται, πᾶσαι ἅμα σκαίρουσιν ἐναντίαι· οὐδ’ ἔτι σηκοὶ ἴσχουσ’, ἀλλ’ ἁδινὸν μυκώμεναι ἀμφιθέουσι· μητέρασ· ὣσ ἔμ’ ἐκεῖνοι ἐπεὶ ἴδον ὀφθαλμοῖσι, δακρυόεντεσ ἔχυντο· δόκησε δ’ ἄρα σφίσι θυμὸσ ὣσ ἔμεν, ὡσ εἰ πατρίδ’ ἱκοίατο καὶ πόλιν αὐτὴν τρηχείησ Ἰθάκησ, ἵνα τ’ ἔτραφεν ἠδ’ ἐγένοντο. καί μ’ ὀλοφυρόμενοι ἔπεα πτερόεντα προσηύδων·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION