Homer, Odyssey, Book 10 25:

"ἠιόμεν, ὡσ ἐκέλευεσ, ἀνὰ δρυμά, φαίδιμ’ Ὀδυσσεῦ· εὑρ́ομεν ἐν βήσσῃσι τετυγμένα δώματα καλὰ ξεστοῖσιν λάεσσι, περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ. ἔνθα δέ τισ μέγαν ἱστὸν ἐποιχομένη λίγ’ ἀείδεν, ἢ θεὸσ ἠὲ γυνή· τοὶ δὲ φθέγγοντο καλεῦντεσ. ἡ δ’ αἶψ’ ἐξελθοῦσα θύρασ ὠίξε φαεινὰσ καὶ κάλει· οἱ δ’ ἅμα πάντεσ ἀιδρείῃσιν ἕποντο· αὐτὰρ ἐγὼν ὑπέμεινα, ὀισάμενοσ δόλον εἶναι. οἱ δ’ ἅμ’ ἀιστώθησαν ἀολλέεσ, οὐδέ τισ αὐτῶν ἐξεφάνη· δηρὸν δὲ καθήμενοσ ἐσκοπίαζον.