Homer, Odyssey, Book 10 14:

(호메로스, 오디세이아, Book 10 14:)

"ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ, ἄσμενοι ἐκ θανάτοιο, φίλουσ ὀλέσαντεσ ἑταίρουσ. Αἰαίην δ’ ἐσ νῆσον ἀφικόμεθ’· ἔνθα δ’ ἔναιε Κίρκη ἐυπλόκαμοσ, δεινὴ θεὸσ αὐδήεσσα, αὐτοκασιγνήτη ὀλοόφρονοσ Αἰήταο· ἄμφω δ’ ἐκγεγάτην φαεσιμβρότου Ηἐλίοιο μητρόσ τ’ ἐκ Πέρσησ, τὴν Ὠκεανὸσ τέκε παῖδα. ἔνθα δ’ ἐπ’ ἀκτῆσ νηὶ κατηγαγόμεσθα σιωπῇ ναύλοχον ἐσ λιμένα, καί τισ θεὸσ ἡγεμόνευεν. ἔνθα τότ’ ἐκβάντεσ δύο τ’ ἤματα καὶ δύο νύκτασ κείμεθ’ ὁμοῦ καμάτῳ τε καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἔδοντεσ. ἀλλ’ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμοσ τέλεσ’ Ηὤσ, καὶ τότ’ ἐγὼν ἐμὸν ἔγχοσ ἑλὼν καὶ φάσγανον ὀξὺ καρπαλίμωσ παρὰ νηὸσ ἀνήιον ἐσ περιωπήν, εἴ πωσ ἔργα ἴδοιμι βροτῶν ἐνοπήν τε πυθοίμην. ἔστην δὲ σκοπιὴν ἐσ παιπαλόεσσαν ἀνελθών, καί μοι ἐείσατο καπνὸσ ἀπὸ χθονὸσ εὐρυοδείησ, Κίρκησ ἐν μεγάροισι, διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλην. μερμήριξα δ’ ἔπειτα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμὸν ἐλθεῖν ἠδὲ πυθέσθαι, ἐπεὶ ἴδον αἴθοπα καπνόν. ὧδε δέ μοι φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι, πρῶτ’ ἐλθόντ’ ἐπὶ νῆα θοὴν καὶ θῖνα θαλάσσησ δεῖπνον ἑταίροισιν δόμεναι προέμεν τε πυθέσθαι. ἀλλ’ ὅτε δὴ σχεδὸν ἠᾶ κιὼν νεὸσ ἀμφιελίσσησ, καὶ τότε τίσ με θεῶν ὀλοφύρατο μοῦνον ἐόντα, ὅσ ῥά μοι ὑψίκερων ἔλαφον μέγαν εἰσ ὁδὸν αὐτὴν ἧκεν. ὁ μὲν ποταμόνδε κατήιεν ἐκ νομοῦ ὕλησ πιόμενοσ· δὴ γάρ μιν ἔχεν μένοσ ἠελίοιο. τὸν δ’ ἐγὼ ἐκβαίνοντα κατ’ ἄκνηστιν μέσα νῶτα πλῆξα· τὸ δ’ ἀντικρὺ δόρυ χάλκεον ἐξεπέρησε, κὰδ δ’ ἔπεσ’ ἐν κονίῃσι μακών, ἀπὸ δ’ ἔπτατο θυμόσ. τῷ δ’ ἐγὼ ἐμβαίνων δόρυ χάλκεον ἐξ ὠτειλῆσ εἰρυσάμην· τὸ μὲν αὖθι κατακλίνασ ἐπὶ γαίῃ εἰάσ’· αὐτὰρ ἐγὼ σπασάμην ῥῶπάσ τε λύγουσ τε, πεῖσμα δ’, ὅσον τ’ ὄργυιαν, ἐυστρεφὲσ ἀμφοτέρωθεν πλεξάμενοσ συνέδησα πόδασ δεινοῖο πελώρου, βῆν δὲ καταλοφάδεια φέρων ἐπὶ νῆα μέλαιναν ἔγχει ἐρειδόμενοσ, ἐπεὶ οὔ πωσ ἠε͂ν ἐπ’ ὤμου χειρὶ φέρειν ἑτέρῃ· μάλα γὰρ μέγα θηρίον ἠε͂ν. κὰδ’ δ’ ἔβαλον προπάροιθε νεόσ, ἀνέγειρα δ’ ἑταίρουσ μειλιχίοισ ἐπέεσσι παρασταδὸν ἄνδρα ἕκαστον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION