Homer, Odyssey, Book 5 42:

(호메로스, 오디세이아, Book 5 42:)

ἔνθα δύω νύκτασ δύο τ’ ἤματα κύματι πηγῷ πλάζετο, πολλὰ δέ οἱ κραδίη προτιόσσετ’ ὄλεθρον. ἀλλ’ ὅτε δὴ τρίτον ἦμαρ ἐυπλόκαμοσ τέλεσ’ Ηὤσ, καὶ τότ’ ἔπειτ’ ἄνεμοσ μὲν ἐπαύσατο ἠδὲ γαλήνη ἔπλετο νηνεμίη· ὁ δ’ ἄρα σχεδὸν εἴσιδε γαῖαν ὀξὺ μάλα προϊδών, μεγάλου ὑπὸ κύματοσ ἀρθείσ. ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἀσπάσιοσ βίοτοσ παίδεσσι φανήῃ πατρόσ, ὃσ ἐν νούσῳ κεῖται κρατέρ’ ἄλγεα πάσχων, δηρὸν τηκόμενοσ, στυγερὸσ δέ οἱ ἔχραε δαίμων, ἀσπάσιον δ’ ἄρα τόν γε θεοὶ κακότητοσ ἔλυσαν, ὣσ Ὀδυσεῖ ἀσπαστὸν ἐείσατο γαῖα καὶ ὕλη, νῆχε δ’ ἐπειγόμενοσ ποσὶν ἠπείρου ἐπιβῆναι. ἀλλ’ ὅτε τόσσον ἀπῆν ὅσσον τε γέγωνε βοήσασ, καὶ δὴ δοῦπον ἄκουσε ποτὶ σπιλάδεσσι θαλάσσησ· ῥόχθει γὰρ μέγα κῦμα ποτὶ ξερὸν ἠπείροιο δεινὸν ἐρευγόμενον, εἴλυτο δὲ πάνθ’ ἁλὸσ ἄχνῃ· οὐ γὰρ ἔσαν λιμένεσ νηῶν ὄχοι, οὐδ’ ἐπιωγαί. ἀλλ’ ἀκταὶ προβλῆτεσ ἔσαν σπιλάδεσ τε πάγοι τε· καὶ τότ’ Ὀδυσσῆοσ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ, ὀχθήσασ δ’ ἄρα εἶπε πρὸσ ὃν μεγαλήτορα θυμόν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION