Homer, Odyssey, Book 5 21:

τὴν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη πολύμητισ Ὀδυσσεύσ· "πότνα θεά, μή μοι τόδε χώεο· οἶδα καὶ αὐτὸσ πάντα μάλ’, οὕνεκα σεῖο περίφρων Πηνελόπεια εἶδοσ ἀκιδνοτέρη μέγεθόσ τ’ εἰσάντα ἰδέσθαι· ἡ μὲν γὰρ βροτόσ ἐστι, σὺ δ’ ἀθάνατοσ καὶ ἀγήρωσ. ἀλλὰ καὶ ὣσ ἐθέλω καὶ ἐέλδομαι ἤματα πάντα οἴκαδέ τ’ ἐλθέμεναι καὶ νόστιμον ἦμαρ ἰδέσθαι. εἰ δ’ αὖ τισ ῥαίῃσι θεῶν ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ, τλήσομαι ἐν στήθεσσιν ἔχων ταλαπενθέα θυμόν· ἤδη γὰρ μάλα πολλὰ πάθον καὶ πολλὰ μόγησα κύμασι καὶ πολέμῳ· μετὰ καὶ τόδε τοῖσι γενέσθω.