Homer, Odyssey, Book 4 48:

"ὣσ ἔφατ’, αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενοσ προσέειπον· οἶσθα, γέρον, τί με ταῦτα παρατροπέων ἐρεείνεισ; ὡσ δὴ δήθ’ ἐνὶ νήσῳ ἐρύκομαι, οὐδέ τι τέκμωρ εὑρέμεναι δύναμαι, μινύθει δέ μοι ἔνδοθεν ἦτορ. ἀλλὰ σύ πέρ μοι εἰπέ, θεοὶ δέ τε πάντα ἴσασιν, ὅσ τίσ μ’ ἀθανάτων πεδάᾳ καὶ ἔδησε κελεύθου, νόστον θ’, ὡσ ἐπὶ πόντον ἐλεύσομαι ἰχθυόεντα.