Homer, Odyssey, Book 2 35:

(호메로스, 오디세이아, Book 2 35:)

"μαῖ’, ἄγε δή μοι οἶνον ἐν ἀμφιφορεῦσιν ἄφυσσον ἡδύν, ὅτισ μετὰ τὸν λαρώτατοσ ὃν σὺ φυλάσσεισ κεῖνον ὀιομένη τὸν κάμμορον, εἴ ποθεν ἔλθοι διογενὴσ Ὀδυσεὺσ θάνατον καὶ κῆρασ ἀλύξασ. δώδεκα δ’ ἔμπλησον καὶ πώμασιν ἄρσον ἅπαντασ. ἐν δέ μοι ἄλφιτα χεῦον ἐϋρραφέεσσι δοροῖσιν· εἴκοσι δ’ ἔστω μέτρα μυληφάτου ἀλφίτου ἀκτῆσ. αὐτὴ δ’ οἰή ἴσθι· τὰ δ’ ἁθρόα πάντα τετύχθω· ἑσπέριοσ γὰρ ἐγὼν αἱρήσομαι, ὁππότε κεν δὴ μήτηρ εἰσ ὑπερῷ’ ἀναβῇ κοίτου τε μέδηται. εἶμι γὰρ ἐσ Σπάρτην τε καὶ ἐσ Πύλον ἠμαθόεντα νόστον πευσόμενοσ πατρὸσ φίλου, ἤν που ἀκούσω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION