Epictetus, Works, book 2, Περὶ φιλίασ. 14:

ἀλλ’ ἐμπεσούσησ εἰσ τὸ μέσον ὥσπερ κρέωσ τῆσ τυραννίδοσ ὁρ́α οἱᾶ λέγουσι· ποῦ ποτε στήσῃ πρὸ πύργων; ‐ ὡσ τί μ’ ἐρωτᾷσ τῷδ’ ; ‐ ἀντιτάξομαι κτενῶν σε. ‐ κἀμὲ τοῦδ’ ἔρωσ ἔχει. καὶ εὔχονται εὐχὰσ τοιάσδε. Καθόλου γὰρ ‐ μὴ ἐξαπατᾶσθε ‐ πᾶν ζῷον οὐδενὶ οὕτωσ ᾠκείωται ὡσ τῷ ἰδίῳ συμφέροντι.