Homer, Odyssey, Book 22 2:

(호메로스, 오디세이아, Book 22 2:)

ἦ καὶ ἐπ’ Ἀντινόῳ ἰθύνετο πικρὸν ὀϊστόν. ἦ τοι ὁ καλὸν ἄλεισον ἀναιρήσεσθαι ἔμελλε, χρύσεον ἄμφωτον, καὶ δὴ μετὰ χερσὶν ἐνώμα, ὄφρα πίοι οἴνοιο· φόνοσ δέ οἱ οὐκ ἐνὶ θυμῷ μέμβλετο· τίσ κ’ οἰοίτο μετ’ ἀνδράσι δαιτυμόνεσσι μοῦνον ἐνὶ πλεόνεσσι, καὶ εἰ μάλα καρτερὸσ εἰή, οἷ τεύξειν θάνατόν τε κακὸν καὶ κῆρα μέλαιναν; τὸν δ’ Ὀδυσεὺσ κατὰ λαιμὸν ἐπισχόμενοσ βάλεν ἰῷ, ἀντικρὺ δ’ ἁπαλοῖο δι’ αὐχένοσ ἤλυθ’ ἀκωκή. ἐκλίνθη δ’ ἑτέρωσε, δέπασ δέ οἱ ἔκπεσε χειρὸσ βλημένου, αὐτίκα δ’ αὐλὸσ ἀνὰ ῥῖνασ παχὺσ ἦλθεν αἵματοσ ἀνδρομέοιο· θοῶσ δ’ ἀπὸ εἱο͂ τράπεζαν ὦσε ποδὶ πλήξασ, ἀπὸ δ’ εἴδατα χεῦεν ἔραζε· σῖτόσ τε κρέα τ’ ὀπτὰ φορύνετο. τοὶ δ’ ὁμάδησαν μνηστῆρεσ κατὰ δώμαθ’, ὅπωσ ἴδον ἄνδρα πεσόντα, ἐκ δὲ θρόνων ἀνόρουσαν ὀρινθέντεσ κατὰ δῶμα, πάντοσε παπταίνοντεσ ἐϋδμήτουσ ποτὶ τοίχουσ· οὐδέ πη ἀσπὶσ ἐήν οὐδ’ ἄλκιμον ἔγχοσ ἑλέσθαι. νείκειον δ’ Ὀδυσῆα χολωτοῖσιν ἐπέεσσι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION