Homer, Odyssey, Book 9 30:

(호메로스, 오디세이아, Book 9 30:)

"ἥδε δέ μοι κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλή. Κύκλωποσ γὰρ ἔκειτο μέγα ῥόπαλον παρὰ σηκῷ, χλωρὸν ἐλαί̈νεον· τὸ μὲν ἔκταμεν, ὄφρα φοροίη αὐανθέν. τὸ μὲν ἄμμεσ ἐίσκομεν εἰσορόωντεσ ὅσσον θ’ ἱστὸν νηὸσ ἐεικοσόροιο μελαίνησ, φορτίδοσ εὐρείησ, ἥ τ’ ἐκπεράᾳ μέγα λαῖτμα· τόσσον ἐήν μῆκοσ, τόσσον πάχοσ εἰσοράασθαι. τοῦ μὲν ὅσον τ’ ὄργυιαν ἐγὼν ἀπέκοψα παραστὰσ καὶ παρέθηχ’ ἑτάροισιν, ἀποξῦναι δ’ ἐκέλευσα· οἱ δ’ ὁμαλὸν ποίησαν· ἐγὼ δ’ ἐθόωσα παραστὰσ ἄκρον, ἄφαρ δὲ λαβὼν ἐπυράκτεον ἐν πυρὶ κηλέῳ. καὶ τὸ μὲν εὖ κατέθηκα κατακρύψασ ὑπὸ κόπρῳ, ἥ ῥα κατὰ σπείουσ κέχυτο μεγάλ’ ἤλιθα πολλή· αὐτὰρ τοὺσ ἄλλουσ κλήρῳ πεπαλάσθαι ἄνωγον, ὅσ τισ τολμήσειεν ἐμοὶ σὺν μοχλὸν ἀείρασ τρῖψαι ἐν ὀφθαλμῷ, ὅτε τὸν γλυκὺσ ὕπνοσ ἱκάνοι. οἱ δ’ ἔλαχον τοὺσ ἄν κε καὶ ἤθελον αὐτὸσ ἑλέσθαι, τέσσαρεσ, αὐτὰρ ἐγὼ πέμπτοσ μετὰ τοῖσιν ἐλέγμην. ἑσπέριοσ δ’ ἦλθεν καλλίτριχα μῆλα νομεύων. αὐτίκα δ’ εἰσ εὐρὺ σπέοσ ἤλασε πίονα μῆλα πάντα μάλ’, οὐδέ τι λεῖπε βαθείησ ἔκτοθεν αὐλῆσ, ἤ τι ὀισάμενοσ, ἢ καὶ θεὸσ ὣσ ἐκέλευσεν. αὐτὰρ ἔπειτ’ ἐπέθηκε θυρεὸν μέγαν ὑψόσ’ ἀείρασ, ἑζόμενοσ δ’ ἤμελγεν ὀίσ καὶ μηκάδασ αἶγασ, πάντα κατὰ μοῖραν, καὶ ὑπ’ ἔμβρυον ἧκεν ἑκάστῃ. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σπεῦσε πονησάμενοσ τὰ ἃ ἔργα, σὺν δ’ ὅ γε δὴ αὖτε δύω μάρψασ ὡπλίσσατο δόρπον. καὶ τότ’ ἐγὼ Κύκλωπα προσηύδων ἄγχι παραστάσ, κισσύβιον μετὰ χερσὶν ἔχων μέλανοσ οἴνοιο·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION