Homer, Odyssey, Book 6 2:

(호메로스, 오디세이아, Book 6 2:)

"Ναυσικάα, τί νύ σ’ ὧδε μεθήμονα γείνατο μήτηρ; εἵματα μέν τοι κεῖται ἀκηδέα σιγαλόεντα, σοὶ δὲ γάμοσ σχεδόν ἐστιν, ἵνα χρὴ καλὰ μὲν αὐτὴν ἕννυσθαι, τὰ δὲ τοῖσι παρασχεῖν, οἵ κέ σ’ ἄγωνται. ἐκ γάρ τοι τούτων φάτισ ἀνθρώπουσ ἀναβαίνει ἐσθλή, χαίρουσιν δὲ πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ. ἀλλ’ ἰόμεν πλυνέουσαι ἅμ’ ἠοῖ φαινομένηφι· καί τοι ἐγὼ συνέριθοσ ἅμ’ ἕψομαι, ὄφρα τάχιστα ἐντύνεαι, ἐπεὶ οὔ τοι ἔτι δὴν παρθένοσ ἔσσεαι· ἤδη γάρ σε μνῶνται ἀριστῆεσ κατὰ δῆμον πάντων Φαιήκων, ὅθι τοι γένοσ ἐστὶ καὶ αὐτῇ. ἀλλ’ ἄγ’ ἐπότρυνον πατέρα κλυτὸν ἠῶθι πρὸ ἡμιόνουσ καὶ ἄμαξαν ἐφοπλίσαι, ἥ κεν ἄγῃσι ζῶστρά τε καὶ πέπλουσ καὶ ῥήγεα σιγαλόεντα. καὶ δὲ σοὶ ὧδ’ αὐτῇ πολὺ κάλλιον ἠὲ πόδεσσιν ἔρχεσθαι· πολλὸν γὰρ ἀπὸ πλυνοί εἰσι πόληοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION