헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΜεμοραβ́3́11́

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 11)

γυναικὸσ δέ ποτε οὔσησ ἐν τῇ πόλει καλῆσ, ᾗ ὄνομα ἦν Θεοδότη, καὶ οἱάσ συνεῖναι τῷ πείθοντι, μνησθέντοσ αὐτῆσ τῶν παρόντων τινὸσ καὶ εἰπόντοσ ὅτι κρεῖττον εἰή λόγου τὸ κάλλοσ τῆσ γυναικόσ, καὶ ζωγράφουσ φήσαντοσ εἰσιέναι πρὸσ αὐτὴν ἀπεικασομένουσ, οἷσ ἐκείνην ἐπιδεικνύειν ἑαυτῆσ ὅσα καλῶσ ἔχοι, ἰτέον ἂν εἰή θεασομένουσ, ἔφη ὁ Σωκράτησ· οὐ γὰρ δὴ ἀκούσασί γε τὸ λόγου κρεῖττον ἔστι καταμαθεῖν. καὶ ὁ διηγησάμενοσ, οὐκ ἂν φθάνοιτ’, ἔφη, ἀκολουθοῦντεσ. οὕτω μὲν δὴ πορευθέντεσ πρὸσ τὴν Θεοδότην καὶ καταλαβόντεσ ζωγράφῳ τινὶ παρεστηκυῖαν ἐθεάσαντο.

παυσαμένου δὲ τοῦ ζωγράφου, ὦ ἄνδρεσ, ἔφη ὁ Σωκράτησ, πότερον ἡμᾶσ δεῖ μᾶλλον Θεοδότῃ χάριν ἔχειν, ὅτι ἡμῖν τὸ κάλλοσ ἑαυτῆσ ἐπέδειξεν, ἢ ταύτην ἡμῖν, ὅτι ἐθεασάμεθα; ἆρ’ εἰ μὲν ταύτῃ ὠφελιμωτέρα ἐστὶν ἡ ἐπίδειξισ, ταύτην ἡμῖν χάριν ἑκτέον, εἰ δὲ ἡμῖν ἡ θέα, ἡμᾶσ ταύτῃ; εἰπόντοσ δέ τινοσ ὅτι δίκαια λέγοι, οὐκοῦν, ἔφη, αὕτη μὲν ἤδη τε παρ’ ἡμῶν ἔπαινον κερδαίνει καί, ἐπειδὰν εἰσ πλείουσ διαγγείλωμεν, πλείω ὠφελήσεται·

ἡμεῖσ δὲ ἤδη τε ὧν ἐθεασάμεθα ἐπιθυμοῦμεν ἅψασθαι καὶ ἄπιμεν ὑποκνιζόμενοι καὶ ἀπελθόντεσ ποθήσομεν. ἐκ δὲ τούτων εἰκὸσ ἡμᾶσ μὲν θεραπεύειν, ταύτην δὲ θεραπεύεσθαι. καὶ ἡ Θεοδότη, νὴ Δί’, ἔφη, εἰ τοίνυν ταῦθ’ οὕτωσ ἔχει, ἐμὲ ἂν δέοι ὑμῖν τῆσ θέασ χάριν ἔχειν. ἐκ δὲ τούτου ὁ Σωκράτησ ὁρῶν αὐτήν τε πολυτελῶσ κεκοσμημένην καὶ μητέρα παροῦσαν αὐτῇ ἐν ἐσθῆτί τε καὶ θεραπείᾳ οὐ τῇ τυχούσῃ, καὶ θεραπαίνασ πολλὰσ καὶ εὐειδεῖσ καὶ οὐδὲ ταύτασ ἠμελημένωσ ἐχούσασ, καὶ τοῖσ ἄλλοισ τὴν οἰκίαν ἀφθόνωσ κατεσκευασμένην, εἰπέ μοι, ἔφη, ὦ Θεοδότη, ἔστι σοι ἀγρόσ;

οὐκ ἔμοιγ’, ἔφη. ἀλλ’ ἄρα οἰκία προσόδουσ ἔχουσα; οὐδὲ οἰκία, ἔφη. ἀλλὰ μὴ χειροτέχναι τινέσ; οὐδὲ χειροτέχναι, ἔφη. πόθεν οὖν, ἔφη, τὰ ἐπιτήδεια ἔχεισ; ἐάν τισ, ἔφη, φίλοσ μοι γενόμενοσ εὖ ποιεῖν ἐθέλῃ, οὗτόσ μοι βίοσ ἐστί. νὴ τὴν Ἥραν, ἔφη, ὦ Θεοδότη, καλόν γε τὸ κτῆμα καὶ πολλῷ κρεῖττον <ἢ> οἰῶν τε καὶ αἰγῶν καὶ βοῶν φίλων ἀγέλην κεκτῆσθαι.

ἀτάρ, ἔφη, πότερον τῇ τύχῃ ἐπιτρέπεισ, ἐάν τίσ σοι φίλοσ ὥσπερ μυῖα πρόσπτηται, ἢ καὶ αὐτή τι μηχανᾷ; πῶσ δ’ ἄν, ἔφη, ἐγὼ τούτου μηχανὴν εὑρ́οιμι;

πολὺ νὴ Δί’, ἔφη, προσηκόντωσ μᾶλλον ἢ αἱ φάλαγγεσ· οἶσθα γὰρ ὡσ ἐκεῖναι θηρῶσι τὰ πρὸσ τὸν βίον· ἀράχνια γὰρ δήπου λεπτὰ ὑφηνάμεναι, ὅ τι ἂν ἐνταῦθα ἐμπέσῃ, τούτῳ τροφῇ χρῶνται. καὶ ἐμοὶ οὖν, ἔφη, συμβουλεύεισ ὑφήνασθαί τι θήρατρον;

οὐ γὰρ δὴ οὕτω γε ἀτέχνωσ οἰέσθαι χρὴ τὸ πλείστου ἄξιον ἄγρευμα, φίλουσ, θηράσειν. οὐχ ὁρᾷσ ὅτι καὶ τὸ μικροῦ ἄξιον, τοὺσ λαγῶσ, θηρῶντεσ πολλὰ τεχνάζουσιν; ὅτι μὲν γὰρ τῆσ νυκτὸσ νέμονται, κύνασ νυκτερευτικὰσ πορισάμενοι, ταύταισ αὐτοὺσ θηρῶσιν·

ὅτι δὲ μεθ’ ἡμέραν ἀποδιδράσκουσιν, ἄλλασ κτῶνται κύνασ, αἵτινεσ, ᾗ ἂν ἐκ τῆσ νομῆσ εἰσ τὴν εὐνὴν ἀπέλθωσι, τῇ ὀσμῇ αἰσθανόμεναι εὑρίσκουσιν αὐτούσ· ὅτι δὲ ποδώκεισ εἰσὶν ὥστε καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ τρέχοντεσ ἀποφεύγειν, ἄλλασ αὖ κύνασ ταχείασ παρασκευάζονται, ἵνα κατὰ πόδασ ἁλίσκωνται· ὅτι δὲ καὶ ταύτασ αὐτῶν τινεσ ἀποφεύγουσι, δίκτυα ἱστᾶσιν εἰσ τὰσ ἀτραπούσ, ᾗ φεύγουσιν, ἵν’ εἰσ ταῦτα ἐμπίπτοντεσ συμποδίζωνται. τίνι οὖν, ἔφη, τοιούτῳ φίλουσ ἂν ἐγὼ θηρῴην;

ἐὰν νὴ Δί’, ἔφη, ἀντὶ κυνὸσ κτήσῃ, ὅστισ σοι ἰχνεύων μὲν τοὺσ φιλοκάλουσ καὶ πλουσίουσ εὑρήσει, εὑρὼν δὲ μηχανήσεται ὅπωσ ἐμβάλῃ αὐτοὺσ εἰσ τὰ σὰ δίκτυα. καὶ ποῖα, ἔφη, ἐγὼ δίκτυα ἔχω;

ἓν μὲν δήπου, ἔφη, καὶ μάλα εὖ περιπλεκόμενον, τὸ σῶμα· ἐν δὲ τούτῳ ψυχήν, ᾗ καταμανθάνεισ καὶ ὡσ ἂν ἐμβλέπουσα χαρίζοιο καὶ ὅ τι ἂν λέγουσα εὐφραίνοισ, καὶ ὅτι δεῖ τὸν μὲν ἐπιμελόμενον ἀσμένωσ ὑποδέχεσθαι, τὸν δὲ τρυφῶντα ἀποκλείειν, καὶ ἀρρωστήσαντόσ γε φίλου φροντιστικῶσ ἐπισκέψασθαι καὶ καλόν τι πράξαντοσ σφόδρα συνησθῆναι καὶ τῷ σφόδρα σοῦ φροντίζοντι ὅλῃ τῇ ψυχῇ κεχαρίσθαι· φιλεῖν γε μὴν εὖ οἶδ’ ὅτι ἐπίστασαι οὐ μόνον μαλακῶσ, ἀλλὰ καὶ εὐνοϊκῶσ· καὶ ὅτι ἀρεστοί σοί εἰσιν οἱ φίλοι, οἶδ’ ὅτι οὐ λόγῳ ἀλλ’ ἔργῳ ἀναπείθεισ. μὰ τὸν Δί’, ἔφη ἡ Θεοδότη, ἐγὼ τούτων οὐδὲν μηχανῶμαι. καὶ μήν, ἔφη, πολὺ διαφέρει τὸ κατὰ φύσιν τε καὶ ὀρθῶσ ἀνθρώπῳ προσφέρεσθαι.

καὶ γὰρ δὴ βίᾳ μὲν οὔτ’ ἂν ἕλοισ οὔτε κατάσχοισ φίλον, εὐεργεσίᾳ δὲ καὶ ἡδονῇ τὸ θηρίον τοῦτο ἁλώσιμόν τε καὶ παραμόνιμόν ἐστιν. ἀληθῆ λέγεισ, ἔφη.

δεῖ τοίνυν, ἔφη, πρῶτον μὲν τοὺσ φροντίζοντάσ σου τοιαῦτα ἀξιοῦν, οἱᾶ ποιοῦσιν αὐτοῖσ μικρότατα μελήσει, ἔπειτα δὲ αὐτὴν ἀμείβεσθαι χαριζομένην τὸν αὐτὸν τρόπον· οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα φίλοι γίγνοιντο καὶ πλεῖστον χρόνον φιλοῖεν καὶ μέγιστα εὐεργετοῖεν. χαρίζοιο δ’ ἂν μάλιστα, εἰ δεομένοισ δωροῖο τὰ παρὰ σεαυτῆσ·

ὁρᾷσ γὰρ ὅτι καὶ τῶν βρωμάτων τὰ ἥδιστα, ἐὰν μέν τισ προσφέρῃ πρὶν ἐπιθυμεῖν, ἀηδῆ φαίνεται, κεκορεσμένοισ δὲ καὶ βδελυγμίαν παρέχει, ἐὰν δέ τισ προσφέρῃ λιμὸν ἐμποιήσασ, κἂν φαυλότερα ᾖ, πάνυ ἡδέα φαίνεται. πῶσ οὖν ἄν, ἔφη, ἐγὼ λιμὸν ἐμποιεῖν τῶν παρ’ ἐμοὶ δυναίμην;

εἰ νὴ Δί’, ἔφη, πρῶτον μὲν τοῖσ κεκορεσμένοισ μήτε προσφέροισ μήτε ὑπομιμνῄσκοισ, ἑώσ ἂν τῆσ πλησμονῆσ παυσάμενοι πάλιν δέωνται, ἔπειτα τοὺσ δεομένουσ ὑπομιμνῄσκοισ ὡσ κοσμιωτάτῃ τε ὁμιλίᾳ καὶ τῷ <μὴ> φαίνεσθαι βουλομένη χαρίζεσθαι καὶ διαφεύγουσα, ἑώσ ἂν ὡσ μάλιστα δεηθῶσι· τηνικαῦτα γὰρ πολὺ διαφέρει τὰ αὐτὰ δῶρα ἢ πρὶν ἐπιθυμῆσαι διδόναι. καὶ ἡ Θεοδότη, τί οὖν οὐ σύ μοι, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, ἐγένου συνθηρατὴσ τῶν φίλων;

ἐάν γε νὴ Δί’, ἔφη, πείθῃσ με σύ. πῶσ οὖν ἄν, ἔφη, πείσαιμί σε; ζητήσεισ, ἔφη, τοῦτο αὐτὴ καὶ μηχανήσει, ἐάν τί μου δέῃ. εἴσιθι τοίνυν, ἔφη, θαμινά.

καὶ ὁ Σωκράτησ ἐπισκώπτων τὴν αὑτοῦ ἀπραγμοσύνην, ἀλλ’, ὦ Θεοδότη, ἔφη, οὐ πάνυ μοι ῥᾴδιόν ἐστι σχολάσαι· καὶ γὰρ ἴδια πράγματα πολλὰ καὶ δημόσια παρέχει μοι ἀσχολίαν· εἰσὶ δὲ καὶ φίλαι μοι, αἳ οὔτε ἡμέρασ οὔτε νυκτὸσ ἀφ’ αὑτῶν ἐάσουσί με ἀπιέναι, φίλτρα τε μανθάνουσαι παρ’ ἐμοῦ καὶ ἐπῳδάσ. ἐπίστασαι γάρ, ἔφη, καὶ ταῦτα, ὦ Σώκρατεσ;

ἀλλὰ διὰ τί οἰεί, ἔφη, Ἀπολλόδωρόν τε τόνδε καὶ Ἀντισθένη οὐδέποτέ μου ἀπολείπεσθαι; διὰ τί δὲ καὶ Κέβητα καὶ Σιμίαν Θήβηθεν παραγίγνεσθαι; εὖ ἴσθι ὅτι ταῦτα οὐκ ἄνευ πολλῶν φίλτρων τε καὶ ἐπῳδῶν καὶ ἰύγγων ἐστί. χρῆσον τοίνυν μοι, ἔφη, τὴν ἰύγγα, ἵνα ἐπὶ σοὶ πρῶτον ἕλκω αὐτήν.

ἀλλὰ μὰ Δί’, ἔφη, οὐκ αὐτὸσ ἕλκεσθαι πρὸσ σὲ βούλομαι, ἀλλὰ σὲ πρὸσ ἐμὲ πορεύεσθαι. ἀλλὰ πορεύσομαι, ἔφη· μόνον ὑποδέχου. ἀλλ’ ὑποδέξομαί σε, ἔφη, ἂν μή τισ φιλωτέρα σου ἔνδον ᾖ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 11

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 11)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION