헬라어 문장 검색 - ΧενοπήΜεμοραβ́3́06́

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 6)

Γλαύκωνα δὲ τὸν Ἀρίστωνοσ, ὅτ’ ἐπεχείρει δημηγορεῖν, ἐπιθυμῶν προστατεύειν τῆσ πόλεωσ οὐδέπω εἴκοσιν ἔτη γεγονώσ, τῶν ἄλλων οἰκείων τε καὶ φίλων οὐδεὶσ ἐδύνατο παῦσαι ἑλκόμενόν τε ἀπὸ τοῦ βήματοσ καὶ καταγέλαστον ὄντα· Σωκράτησ δέ, εὔνουσ ὢν αὐτῷ διά τε Χαρμίδην τὸν Γλαύκωνοσ καὶ διὰ Πλάτωνα, μόνοσ ἔπαυσεν. ἐντυχὼν γὰρ αὐτῷ πρῶτον μὲν εἰσ τὸ ἐθελῆσαι ἀκούειν τοιάδε λέξασ κατέσχεν, ὦ Γλαύκων, ἔφη, προστατεύειν ἡμῖν διανενόησαι τῆσ πόλεωσ;

ἔγωγ’, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ. νὴ Δί’, ἔφη, καλὸν γάρ, εἴπερ τι καὶ ἄλλο τῶν ἐν ἀνθρώποισ. δῆλον γὰρ ὅτι, ἐὰν τοῦτο διαπράξῃ, δυνατὸσ μὲν ἔσει αὐτὸσ τυγχάνειν ὅτου ἂν ἐπιθυμῇσ, ἱκανὸσ δὲ τοὺσ φίλουσ ὠφελεῖν, ἐπαρεῖσ δὲ τὸν πατρῷον οἶκον, αὐξήσεισ δὲ τὴν πατρίδα, ὀνομαστὸσ δ’ ἔσει πρῶτον μὲν ἐν τῇ πόλει, ἔπειτα ἐν τῇ Ἑλλάδι, ἴσωσ δ’, ὥσπερ Θεμιστοκλῆσ, καὶ ἐν τοῖσ βαρβάροισ· ὅπου δ’ ἂν ᾖσ, πανταχοῦ περίβλεπτοσ ἔσει.

ταῦτ’ οὖν ἀκούων ὁ Γλαύκων ἐμεγαλύνετο καὶ ἡδέωσ παρέμενε. μετὰ δὲ ταῦτα ὁ Σωκράτησ, οὐκοῦν, ἔφη, τοῦτο μέν, ὦ Γλαύκων, δῆλον, ὅτι, εἴπερ τιμᾶσθαι βούλει, ὠφελητέα σοι ἡ πόλισ ἐστί; πάνυ μὲν οὖν, ἔφη. πρὸσ θεῶν, ἔφη, μὴ τοίνυν ἀποκρύψῃ, ἀλλ’ εἶπον ἡμῖν ἐκ τίνοσ ἄρξῃ τὴν πόλιν εὐεργετεῖν. ἐπεὶ δὲ ὁ Γλαύκων διεσιώπησεν, ὡσ ἂν τότε σκοπῶν ὁπόθεν ἄρχοιτο, ἆρ’, ἔφη ὁ Σωκράτησ, ὥσπερ φίλου οἶκον εἰ αὐξῆσαι βούλοιο, πλουσιώτερον αὐτὸν ἐπιχειροίησ ἂν ποιεῖν, οὕτω καὶ τὴν πόλιν πειράσῃ πλουσιωτέραν ποιῆσαι;

πάνυ μὲν οὖν, ἔφη.

οὐκοῦν πλουσιωτέρα γ’ ἂν εἰή προσόδων αὐτῇ πλειόνων γενομένων; εἰκὸσ γοῦν, ἔφη. λέξον δή, ἔφη, ἐκ τίνων νῦν αἱ πρόσοδοι τῇ πόλει καὶ πόσαι τινέσ εἰσι; δῆλον γὰρ ὅτι ἔσκεψαι, ἵνα, εἰ μέν τινεσ αὐτῶν ἐνδεῶσ ἔχουσιν, ἐκπληρώσῃσ, εἰ δὲ παραλείπονται, προσπορίσῃσ. ἀλλὰ μὰ Δί’, ἔφη ὁ Γλαύκων, ταῦτά γε οὐκ ἐπέσκεμμαι. ἀλλ’ εἰ τοῦτο, ἔφη, παρέλιπεσ, τάσ γε δαπάνασ τῆσ πόλεωσ ἡμῖν εἰπέ·

δῆλον γὰρ ὅτι καὶ τούτων τὰσ περιττὰσ ἀφαιρεῖν διανοῇ. ἀλλὰ μὰ τὸν Δί’, ἔφη, οὐδὲ πρὸσ ταῦτά πω ἐσχόλασα. οὐκοῦν, ἔφη, τὸ μὲν πλουσιωτέραν τὴν πόλιν ποιεῖν ἀναβαλούμεθα· πῶσ γὰρ οἱο͂́ν τε μὴ εἰδότα γε τὰ ἀναλώματα καὶ τὰσ προσόδουσ ἐπιμεληθῆναι τούτων; ἀλλ’, ὦ Σώκρατεσ, ἔφη ὁ Γλαύκων, δυνατόν ἐστι καὶ ἀπὸ πολεμίων τὴν πόλιν πλουτίζειν.

νὴ Δία σφόδρα γ’, ἔφη ὁ Σωκράτησ, ἐάν τισ αὐτῶν κρείττων ᾖ· ἥττων δὲ ὢν καὶ τὰ ὄντα προσαποβάλοι ἄν. ἀληθῆ λέγεισ, ἔφη. οὐκοῦν, ἔφη, τόν γε βουλευσόμενον, πρὸσ οὕστινασ δεῖ πολεμεῖν, τήν τε τῆσ πόλεωσ δύναμιν καὶ τὴν τῶν ἐναντίων εἰδέναι δεῖ, ἵνα, ἐὰν μὲν ἡ τῆσ πόλεωσ κρείττων ᾖ, συμβουλεύῃ ἐπιχειρεῖν τῷ πολέμῳ, ἐὰν δὲ ἥττων τῶν ἐναντίων, εὐλαβεῖσθαι πείθῃ.

ὀρθῶσ λέγεισ, ἔφη.

πρῶτον μὲν τοίνυν, ἔφη, λέξον ἡμῖν τῆσ πόλεωσ τήν τε πεζικὴν καὶ τὴν ναυτικὴν δύναμιν, εἶτα τὴν τῶν ἐναντίων. ἀλλὰ μὰ τὸν Δί’, ἔφη, οὐκ ἂν ἔχοιμί σοι οὕτω γε ἀπὸ στόματοσ εἰπεῖν. ἀλλ’ εἰ γέγραπταί σοι, ἔνεγκε, ἔφη· πάνυ γὰρ ἡδέωσ ἂν τοῦτο ἀκούσαιμι. ἀλλὰ μὰ τὸν Δί’, ἔφη, οὐδὲ γέγραπταί μοί πω. οὐκοῦν, ἔφη, καὶ περὶ πολέμου συμβουλεύειν τήν γε πρώτην ἐπισχήσομεν·

ἴσωσ γὰρ καὶ διὰ τὸ μέγεθοσ αὐτῶν ἄρτι ἀρχόμενοσ τῆσ προστατείασ οὔπω ἐξήτακασ. ἀλλά τοι περί γε φυλακῆσ τῆσ χώρασ οἶδ’ ὅτι ἤδη σοι μεμέληκε, καὶ οἶσθα ὁπόσαι τε φυλακαὶ ἐπίκαιροί εἰσι καὶ ὁπόσαι μή, καὶ ὁπόσοι τε φρουροὶ ἱκανοί εἰσι καὶ ὁπόσοι μή εἰσι· καὶ τὰσ μὲν ἐπικαίρουσ φυλακὰσ συμβουλεύσεισ μείζονασ ποιεῖν, τὰσ δὲ περιττὰσ ἀφαιρεῖν. νὴ Δί’, ἔφη ὁ Γλαύκων, ἁπάσασ μὲν οὖν ἔγωγε, ἕνεκά γε τοῦ οὕτωσ αὐτὰσ φυλάττεσθαι ὥστε κλέπτεσθαι τὰ ἐκ τῆσ χώρασ.

ἐὰν δέ τισ ἀφέλῃ γ’, ἔφη, τὰσ φυλακάσ, οὐκ οἰεί καὶ ἁρπάζειν ἐξουσίαν ἔσεσθαι τῷ βουλομένῳ; ἀτάρ, ἔφη, πότερον ἐλθὼν αὐτὸσ ἐξήτακασ τοῦτο, ἢ πῶσ οἶσθα ὅτι κακῶσ φυλάττονται; εἰκάζω, ἔφη. οὐκοῦν, ἔφη, καὶ περὶ τούτων, ὅταν μηκέτι εἰκάζωμεν, ἀλλ’ ἤδη εἰδῶμεν, τότε συμβουλεύσομεν; ἴσωσ, ἔφη ὁ Γλαύκων, βέλτιον.

εἴσ γε μήν, ἔφη, τἀργύρεια οἶδ’ ὅτι οὐκ ἀφῖξαι, ὥστ’ ἔχειν εἰπεῖν δι’ ὅ τι νῦν ἐλάττω ἢ πρόσθεν προσέρχεται αὐτόθεν. οὐ γὰρ οὖν ἐλήλυθα, ἔφη. καὶ γὰρ νὴ Δί’, ἔφη ὁ Σωκράτησ, λέγεται βαρὺ τὸ χωρίον εἶναι, ὥστε, ὅταν περὶ τούτου δέῃ συμβουλεύειν, αὕτη σοι ἡ πρόφασισ ἀρκέσει. σκώπτομαι, ἔφη ὁ Γλαύκων. ἀλλ’ ἐκείνου γέ τοι, ἔφη, οἶδ’ ὅτι οὐκ ἠμέληκασ, ἀλλ’ ἔσκεψαι, πόσον χρόνον ἱκανόσ ἐστιν ὁ ἐκ τῆσ χώρασ γιγνόμενοσ σῖτοσ διατρέφειν τὴν πόλιν, καὶ πόσου εἰσ τὸν ἐνιαυτὸν προσδεῖται, ἵνα μὴ τοῦτό γε λάθῃ σέ ποτε ἡ πόλισ ἐνδεὴσ γενομένη, ἀλλ’ εἰδὼσ ἔχῃσ ὑπὲρ τῶν ἀναγκαίων συμβουλεύων τῇ πόλει βοηθεῖν τε καὶ σῴζειν αὐτήν.

λέγεισ, ἔφη ὁ Γλαύκων, παμμέγεθεσ πρᾶγμα, εἴ γε καὶ τῶν τοιούτων ἐπιμελεῖσθαι δεήσει. ἀλλὰ μέντοι, ἔφη ὁ Σωκράτησ, οὐδ’ ἂν τὸν ἑαυτοῦ ποτε οἶκον καλῶσ τισ οἰκήσειεν, εἰ μὴ πάντα μὲν εἴσεται ὧν προσδεῖται, πάντων δὲ ἐπιμελόμενοσ ἐκπληρώσει.

ἀλλ’ ἐπεὶ ἡ μὲν πόλισ ἐκ πλειόνων ἢ μυρίων οἰκιῶν συνέστηκε, χαλεπὸν δ’ ἐστὶν ἅμα τοσούτων οἴκων ἐπιμελεῖσθαι, πῶσ οὐχ ἕνα τὸν τοῦ θείου πρῶτον ἐπειράθησ αὐξῆσαι; δεῖται δέ. κἂν μὲν τοῦτον δύνῃ, καὶ πλείοσιν ἐπιχειρήσεισ· ἕνα δὲ μὴ δυνάμενοσ ὠφελῆσαι πῶσ ἂν πολλούσ γε δυνηθείησ; ὥσπερ, εἴ τισ ἓν τάλαντον μὴ δύναιτο φέρειν, πῶσ οὐ φανερὸν ὅτι πλείω γε φέρειν οὐδ’ ἐπιχειρητέον αὐτῷ; ἀλλ’ ἔγωγ’, ἔφη ὁ Γλαύκων, ὠφελοίην ἂν τὸν τοῦ θείου οἶκον, εἴ μοι ἐθέλοι πείθεσθαι.

εἶτα, ἔφη ὁ Σωκράτησ, τὸν θεῖον οὐ δυνάμενοσ πεῖσαι, Ἀθηναίουσ πάντασ μετὰ τοῦ θείου νομίζεισ δυνήσεσθαι ποιῆσαι πείθεσθαί σοι; φυλάττου, ἔφη, ὦ Γλαύκων, ὅπωσ μὴ τοῦ εὐδοξεῖν ἐπιθυμῶν εἰσ τοὐναντίον ἔλθῃσ.

ἢ οὐχ ὁρᾷσ ὡσ σφαλερόν ἐστι τό, ἃ μὴ οἶδέ τισ, ταῦτα ἢ λέγειν ἢ πράττειν; ἐνθυμοῦ δὲ τῶν ἄλλων, ὅσουσ οἶσθα τοιούτουσ, οἱοῖ φαίνονται καὶ λέγοντεσ ἃ μὴ ἴσασι καὶ πράττοντεσ, πότερά σοι δοκοῦσιν ἐπὶ τοῖσ τοιούτοισ ἐπαίνου μᾶλλον ἢ ψόγου τυγχάνειν καὶ πότερον θαυμάζεσθαι μᾶλλον ἢ καταφρονεῖσθαι· ἐνθυμοῦ δὲ καὶ τῶν εἰδότων ὅ τι τε λέγουσι καὶ ὅ τι ποιοῦσι·

καί, ὡσ ἐγὼ νομίζω, εὑρήσεισ ἐν πᾶσιν ἔργοισ τοὺσ μὲν εὐδοκιμοῦντάσ τε καὶ θαυμαζομένουσ ἐκ τῶν μάλιστα ἐπισταμένων ὄντασ, τοὺσ δὲ κακοδοξοῦντάσ τε καὶ καταφρονουμένουσ ἐκ τῶν ἀμαθεστάτων. εἰ οὖν ἐπιθυμεῖσ εὐδοκιμεῖν τε καὶ θαυμάζεσθαι ἐν τῇ πόλει, πειρῶ κατεργάσασθαι ὡσ μάλιστα τὸ εἰδέναι ἃ βούλει πράττειν·

ἐὰν γὰρ τούτῳ διενέγκασ τῶν ἄλλων ἐπιχειρῇσ τὰ τῆσ πόλεωσ πράττειν, οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ πάνυ ῥᾳδίωσ τύχοισ ὧν ἐπιθυμεῖσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 6

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 6)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION