Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 14

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 14)

ὁπότε δὲ τῶν συνιόντων ἐπὶ δεῖπνον οἱ μὲν μικρὸν ὄψον, οἱ δὲ πολὺ φέροιεν, ἐκέλευεν ὁ Σωκράτησ τὸν παῖδα τὸ μικρὸν ἢ εἰσ τὸ κοινὸν τιθέναι ἢ διανέμειν ἑκάστῳ τὸ μέροσ. οἱ οὖν τὸ πολὺ φέροντεσ ᾐσχύνοντο <τό> τε μὴ κοινωνεῖν τοῦ εἰσ τὸ κοινὸν τιθεμένου καὶ τὸ μὴ ἀντιτιθέναι τὸ ἑαυτῶν· ἐτίθεσαν οὖν καὶ τὸ ἑαυτῶν εἰσ τὸ κοινόν. καὶ ἐπεὶ οὐδὲν πλέον εἶχον τῶν μικρὸν φερομένων, ἐπαύοντο πολλοῦ ὀψωνοῦντεσ. καταμαθὼν δέ ποτε τῶν συνδειπνούντων τινὰ τοῦ μὲν σίτου πεπαυμένον, τὸ δὲ ὄψον αὐτὸ καθ’ αὑτὸ ἐσθίοντα, λόγου ὄντοσ περὶ ὀνομάτων, ἐφ’ οἱῴ ἔργῳ ἕκαστον εἰή, ἔχοιμεν ἄν, ἔφη, ὦ ἄνδρεσ, εἰπεῖν, ἐπὶ ποίῳ ποτὲ ἔργῳ ἄνθρωποσ ὀψοφάγοσ καλεῖται;

ἐσθίουσι μὲν γὰρ δὴ πάντεσ ἐπὶ τῷ σίτῳ ὄψον, ὅταν παρῇ· ἀλλ’ οὐκ οἶμαί πω ἐπὶ τούτῳ γε ὀψοφάγοι καλοῦνται. οὐ γὰρ οὖν, ἔφη τισ τῶν παρόντων. τί γάρ;

ἔφη, ἐάν τισ ἄνευ τοῦ σίτου τὸ ὄψον αὐτὸ ἐσθίῃ, μὴ ἀσκήσεωσ, ἀλλ’ ἡδονῆσ ἕνεκα, πότερον ὀψοφάγοσ εἶναι δοκεῖ ἢ οὔ; σχολῇ γ’ ἄν, ἔφη, ἄλλοσ τισ ὀψοφάγοσ εἰή. καί τισ ἄλλοσ τῶν παρόντων, ὁ δὲ μικρῷ σίτῳ, ἔφη, πολὺ ὄψον ἐπεσθίων; ἐμοὶ μέν, ἔφη ὁ Σωκράτησ, καὶ οὗτοσ δοκεῖ δικαίωσ ἂν ὀψοφάγοσ καλεῖσθαι· καὶ ὅταν γε οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι τοῖσ θεοῖσ εὔχωνται πολυκαρπίαν, εἰκότωσ ἂν οὗτοσ πολυοψίαν εὔχοιτο. ταῦτα δὲ τοῦ Σωκράτουσ εἰπόντοσ, νομίσασ ὁ νεανίσκοσ εἰσ αὑτὸν εἰρῆσθαι τὰ λεχθέντα τὸ μὲν ὄψον οὐκ ἐπαύσατο ἐσθίων, ἄρτον δὲ προσέλαβε.

καὶ ὁ Σωκράτησ καταμαθών, παρατηρεῖτ’, ἔφη, τοῦτον οἱ πλησίον, ὁπότερα τῷ σίτῳ ὄψῳ ἢ τῷ ὄψῳ σίτῳ χρήσεται. ἄλλον δέ ποτε τῶν συνδείπνων ἰδὼν ἐπὶ τῷ ἑνὶ ψωμῷ πλειόνων ὄψων γευόμενον, ἆρα γένοιτ’ ἄν, ἔφη, πολυτελεστέρα ὀψοποιία ἢ μᾶλλον τὰ ὄψα λυμαινομένη, ἢ ἣν ὀψοποιεῖται ὁ ἅμα πολλὰ ἐσθίων καὶ ἅμα παντοδαπὰ ἡδύσματα εἰσ τὸ στόμα λαμβάνων;

πλείω μέν γε τῶν ὀψοποιῶν συμμιγνύων πολυτελέστερα ποιεῖ· ἃ δὲ ἐκεῖνοι μὴ συμμιγνύουσιν, ὡσ οὐχ ἁρμόττοντα, ὁ συμμιγνύων, εἴπερ ἐκεῖνοι ὀρθῶσ ποιοῦσιν, ἁμαρτάνει τε καὶ καταλύει τὴν τέχνην αὐτῶν. καίτοι πῶσ οὐ γελοῖόν ἐστι παρασκευάζεσθαι μὲν ὀψοποιοὺσ τοὺσ ἄριστα ἐπισταμένουσ, αὐτὸν δὲ μηδ’ ἀντιποιούμενον τῆσ τέχνησ ταύτησ τὰ ὑπ’ ἐκείνων ποιούμενα μετατιθέναι;

καὶ ἄλλο δέ τι προσγίγνεται τῷ ἅμα πολλὰ ἐσθίειν ἐθισθέντι· μὴ παρόντων γὰρ πολλῶν μειονεκτεῖν ἄν τι δοκοίη ποθῶν τὸ σύνηθεσ· ὁ δὲ συνεθισθεὶσ τὸν ἕνα ψωμὸν ἑνὶ ὄψῳ προπέμπειν, ὅτε μὴ παρείη πολλά, δύναιτ’ ἂν ἀλύπωσ τῷ ἑνὶ χρῆσθαι. ἔλεγε δὲ καὶ ὡσ τὸ εὐωχεῖσθαι ἐν τῇ Ἀθηναίων γλώττῃ ἐσθίειν καλοῖτο·

τὸ δὲ εὖ προσκεῖσθαι ἔφη ἐπὶ τῷ ταῦτα ἐσθίειν, ἃ μήτε τὴν ψυχὴν μήτε τὸ σῶμα λυποίη μηδὲ δυσεύρετα εἰή· ὥστε καὶ τὸ εὐωχεῖσθαι τοῖσ κοσμίωσ διαιτωμένοισ ἀνετίθει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION