Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 12

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 12)

Ἐπιγένην δὲ τῶν συνόντων τινὰ νέον τε ὄντα καὶ τὸ σῶμα κακῶσ ἔχοντα ἰδών, ὡσ ἰδιωτικῶσ, ἔφη, τὸ σῶμα ἔχεισ, ὦ Ἐπίγενεσ. καὶ ὅσ, ἰδιώτησ γάρ, ἔφη, εἰμί, ὦ Σώκρατεσ. οὐδέν γε μᾶλλον, ἔφη, τῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ μελλόντων ἀγωνίζεσθαι· ἢ δοκεῖ σοι μικρὸσ εἶναι ὁ περὶ τῆσ ψυχῆσ πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἀγών, ὃν Ἀθηναῖοι θήσουσιν, ὅταν τύχωσι; καὶ μὴν οὐκ ὀλίγοι μὲν διὰ τὴν τοῦ σώματοσ καχεξίαν ἀποθνῄσκουσί τε ἐν τοῖσ πολεμικοῖσ κινδύνοισ καὶ αἰσχρῶσ σῴζονται·

πολλοὶ δὲ δι’ αὐτὸ τοῦτο ζῶντέσ τε ἁλίσκονται καὶ ἁλόντεσ ἤτοι δουλεύουσι τὸν λοιπὸν βίον, ἐὰν οὕτω τύχωσι, τὴν χαλεπωτάτην δουλείαν ἢ εἰσ τὰσ ἀνάγκασ τὰσ ἀλγεινοτάτασ ἐμπεσόντεσ καὶ ἐκτείσαντεσ ἐνίοτε πλείω τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῖσ τὸν λοιπὸν βίον ἐνδεεῖσ τῶν ἀναγκαίων ὄντεσ καὶ κακοπαθοῦντεσ διαζῶσι· πολλοὶ δὲ δόξαν αἰσχρὰν κτῶνται διὰ τὴν τοῦ σώματοσ ἀδυναμίαν δοκοῦντεσ ἀποδειλιᾶν. ἢ καταφρονεῖσ τῶν ἐπιτιμίων τῆσ καχεξίασ τούτων, καὶ ῥᾳδίωσ ἂν οἰεί φέρειν τὰ τοιαῦτα;

καὶ μὴν οἶμαί γε πολλῷ ῥᾴω καὶ ἡδίω τούτων εἶναι ἃ δεῖ ὑπομένειν τὸν ἐπιμελόμενον τῆσ τοῦ σώματοσ εὐεξίασ. ἢ ὑγιεινότερόν τε καὶ εἰσ τἆλλα χρησιμώτερον νομίζεισ εἶναι τὴν καχεξίαν τῆσ εὐεξίασ, ἢ τῶν διὰ τὴν εὐεξίαν γιγνομένων καταφρονεῖσ; καὶ μὴν πάντα γε τἀναντία συμβαίνει τοῖσ εὖ τὰ σώματα ἔχουσιν ἢ τοῖσ κακῶσ.

καὶ γὰρ ὑγιαίνουσιν οἱ τὰ σώματα εὖ ἔχοντεσ καὶ ἰσχύουσι· καὶ πολλοὶ μὲν διὰ τοῦτο ἐκ τῶν πολεμικῶν ἀγώνων σῴζονταί τε εὐσχημόνωσ καὶ τὰ δεινὰ πάντα διαφεύγουσι, πολλοὶ δὲ φίλοισ τε βοηθοῦσι καὶ τὴν πατρίδα εὐεργετοῦσι καὶ διὰ ταῦτα χάριτόσ τε ἀξιοῦνται καὶ δόξαν μεγάλην κτῶνται καὶ τιμῶν καλλίστων τυγχάνουσι καὶ διὰ ταῦτα τόν τε λοιπὸν βίον ἥδιον καὶ κάλλιον διαζῶσι καὶ τοῖσ ἑαυτῶν παισὶ καλλίουσ ἀφορμὰσ εἰσ τὸν βίον καταλείπουσιν. οὔτοι χρή, ὅτι οὐκ ἀσκεῖ δημοσίᾳ ἡ πόλισ τὰ πρὸσ τὸν πόλεμον, διὰ τοῦτο καὶ ἰδίᾳ ἀμελεῖν, ἀλλὰ μηδὲν ἧττον ἐπιμελεῖσθαι.

εὖ γὰρ ἴσθι ὅτι οὐδὲ ἐν ἄλλῳ οὐδενὶ ἀγῶνι οὐδὲ ἐν πράξει οὐδεμιᾷ μεῖον ἕξεισ διὰ τὸ βέλτιον τὸ σῶμα παρεσκευάσθαι· πρὸσ πάντα γὰρ ὅσα πράττουσιν ἄνθρωποι χρήσιμον τὸ σῶμά ἐστιν· ἐν πάσαισ δὲ ταῖσ τοῦ σώματοσ χρείαισ πολὺ διαφέρει ὡσ βέλτιστα τὸ σῶμα ἔχειν· ἐπεὶ καὶ ἐν ᾧ δοκεῖ ἐλαχίστη σώματοσ χρεία εἶναι, ἐν τῷ διανοεῖσθαι, τίσ οὐκ οἶδεν ὅτι καὶ ἐν τούτῳ πολλοὶ μεγάλα σφάλλονται διὰ τὸ μὴ ὑγιαίνειν τὸ σῶμα;

καὶ λήθη δὲ καὶ ἀθυμία καὶ δυσκολία καὶ μανία πολλάκισ πολλοῖσ διὰ τὴν τοῦ σώματοσ καχεξίαν εἰσ τὴν διάνοιαν ἐμπίπτουσιν οὕτωσ ὥστε καὶ τὰσ ἐπιστήμασ ἐκβάλλειν. τοῖσ δὲ τὰ σώματα εὖ ἔχουσι πολλὴ ἀσφάλεια καὶ οὐδεὶσ κίνδυνοσ διά γε τὴν τοῦ σώματοσ καχεξίαν τοιοῦτόν τι παθεῖν, εἰκὸσ δὲ μᾶλλον πρὸσ τὰ ἐναντία τῶν διὰ τὴν καχεξίαν γιγνομένων καὶ τὴν εὐεξίαν χρήσιμον εἶναι·

καίτοι τῶν γε τοῖσ εἰρημένοισ ἐναντίων ἕνεκα τί οὐκ ἄν τισ νοῦν ἔχων ὑπομείνειεν; αἰσχρὸν δὲ καὶ τὸ διὰ τὴν ἀμέλειαν γηρᾶναι, πρὶν ἰδεῖν ἑαυτὸν ποῖοσ ἂν κάλλιστοσ καὶ κράτιστοσ τῷ σώματι γένοιτο·

ταῦτα δὲ οὐκ ἔστιν ἰδεῖν ἀμελοῦντα· οὐ γὰρ ἐθέλει αὐτόματα γίγνεσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION