Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 8

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 8)

Ἀριστίππου δὲ ἐπιχειροῦντοσ ἐλέγχειν τὸν Σωκράτην, ὥσπερ αὐτὸσ ὑπ’ ἐκείνου τὸ πρότερον ἠλέγχετο, βουλόμενοσ τοὺσ συνόντασ ὠφελεῖν ὁ Σωκράτησ ἀπεκρίνατο οὐχ ὥσπερ οἱ φυλαττόμενοι μή πῃ ὁ λόγοσ ἐπαλλαχθῇ, ἀλλ’ ὡσ ἂν πεπεισμένοι μάλιστα πράττειν τὰ δέοντα. ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν ἤρετο εἴ τι εἰδείη ἀγαθόν, ἵνα, εἴ τι εἴποι τῶν τοιούτων, οἱο͂ν ἢ σιτίον ἢ ποτὸν ἢ χρήματα ἢ ὑγίειαν ἢ ῥώμην ἢ τόλμαν, δεικνύοι δὴ τοῦτο κακὸν ἐνίοτε ὄν.

ὁ δὲ εἰδὼσ ὅτι, ἐάν τι ἐνοχλῇ ἡμᾶσ, δεόμεθα τοῦ παύσοντοσ, ἀπεκρίνατο ᾗπερ καὶ ποιεῖν κράτιστον, ἆρά γε, ἔφη, ἐρωτᾷσ με, εἴ τι οἶδα πυρετοῦ ἀγαθόν; οὐκ ἔγωγ’, ἔφη.

ἀλλ’ ὀφθαλμίασ; οὐδὲ τοῦτο. ἀλλὰ λιμοῦ; οὐδὲ λιμοῦ. ἀλλὰ μήν, ἔφη, εἴ γ’ ἐρωτᾷσ με εἴ τι ἀγαθὸν οἶδα ὃ μηδενὸσ ἀγαθόν ἐστιν, οὔτ’ οἶδα, ἔφη, οὔτε δέομαι. πάλιν δὲ τοῦ Ἀριστίππου ἐρωτῶντοσ αὐτὸν εἴ τι εἰδείη καλόν, καὶ πολλά, ἔφη.

ἆρ’ οὖν, ἔφη, πάντα ὅμοια ἀλλήλοισ; ὡσ οἱο͂́ν τε μὲν οὖν, ἔφη, ἀνομοιότατα ἔνια. πῶσ οὖν, ἔφη, τὸ τῷ καλῷ ἀνόμοιον καλὸν ἂν εἰή; ὅτι νὴ Δί’, ἔφη, ἔστι μὲν τῷ καλῷ πρὸσ δρόμον ἀνθρώπῳ ἄλλοσ ἀνόμοιοσ καλὸσ πρὸσ πάλην, ἔστι δὲ ἀσπὶσ καλὴ πρὸσ τὸ προβάλλεσθαι ὡσ ἔνι ἀνομοιοτάτη τῷ ἀκοντίῳ, καλῷ πρὸσ τὸ σφόδρα τε καὶ ταχὺ φέρεσθαι. οὐδὲν διαφερόντωσ, ἔφη, ἀποκρίνῃ μοι ἢ ὅτε σε ἠρώτησα εἴ τι ἀγαθὸν εἰδείησ.

σὺ δ’ οἰεί, ἔφη, ἄλλο μὲν ἀγαθόν, ἄλλο δὲ καλὸν εἶναι; οὐκ οἶσθ’ ὅτι πρὸσ ταὐτὰ πάντα καλά τε κἀγαθά ἐστι; πρῶτον μὲν γὰρ ἡ ἀρετὴ οὐ πρὸσ ἄλλα μὲν ἀγαθόν, πρὸσ ἄλλα δὲ καλόν ἐστιν, ἔπειτα οἱ ἄνθρωποι τὸ αὐτό τε καὶ πρὸσ τὰ αὐτὰ καλοί τε κἀγαθοὶ λέγονται, πρὸσ τὰ αὐτὰ δὲ καὶ τὰ σώματα τῶν ἀνθρώπων καλά τε κἀγαθὰ φαίνεται, πρὸσ ταὐτὰ δὲ καὶ τἆλλα πάντα οἷσ ἄνθρωποι χρῶνται καλά τε κἀγαθὰ νομίζεται, πρὸσ ἅπερ ἂν εὔχρηστα ᾖ. ἆρ’ οὖν, ἔφη, καὶ κόφινοσ κοπροφόροσ καλόν ἐστι;

νὴ Δί’, ἔφη, καὶ χρυσῆ γε ἀσπὶσ αἰσχρόν, ἐὰν πρὸσ τὰ ἑαυτῶν ἔργα ὁ μὲν καλῶσ πεποιημένοσ ᾖ, ἡ δὲ κακῶσ. λέγεισ σύ, ἔφη, καλά τε καὶ αἰσχρὰ τὰ αὐτὰ εἶναι; καὶ νὴ Δί’ ἔγωγ’, ἔφη, ἀγαθά τε καὶ κακά·

πολλάκισ γὰρ τό γε λιμοῦ ἀγαθὸν πυρετοῦ κακόν ἐστι καὶ τὸ πυρετοῦ ἀγαθὸν λιμοῦ κακόν ἐστι· πολλάκισ δὲ τὸ μὲν πρὸσ δρόμον καλὸν πρὸσ πάλην αἰσχρόν, τὸ δὲ πρὸσ πάλην καλὸν πρὸσ δρόμον αἰσχρόν· πάντα γὰρ ἀγαθὰ μὲν καὶ καλά ἐστι πρὸσ ἃ ἂν εὖ ἔχῃ, κακὰ δὲ καὶ αἰσχρὰ πρὸσ ἃ ἂν κακῶσ. καὶ οἰκίασ δὲ λέγων τὰσ αὐτὰσ καλάσ τε εἶναι καὶ χρησίμουσ παιδεύειν ἔμοιγ’ ἐδόκει, οἱάσ χρή, οἰκοδομεῖσθαι.

ἐπεσκόπει δὲ ὧδε· ἆρά γε τὸν μέλλοντα οἰκίαν, οἱάν χρή, ἔχειν τοῦτο δεῖ μηχανᾶσθαι, ὅπωσ ἡδίστη τε ἐνδιαιτᾶσθαι καὶ χρησιμωτάτη ἔσται; τούτου δὲ ὁμολογουμένου, οὐκοῦν ἡδὺ μὲν θέρουσ ψυχεινὴν ἔχειν, ἡδὺ δὲ χειμῶνοσ ἀλεεινήν;

ἐπειδὴ δὲ καὶ τοῦτο συμφαῖεν, οὐκοῦν ἐν ταῖσ πρὸσ μεσημβρίαν βλεπούσαισ οἰκίαισ τοῦ μὲν χειμῶνοσ ὁ ἥλιοσ εἰσ τὰσ παστάδασ ὑπολάμπει, τοῦ δὲ θέρουσ ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν καὶ τῶν στεγῶν πορευόμενοσ σκιὰν παρέχει. οὐκοῦν, εἴ γε καλῶσ ἔχει ταῦτα οὕτω γίγνεσθαι, οἰκοδομεῖν δεῖ ὑψηλότερα μὲν τὰ πρὸσ μεσημβρίαν, ἵνα ὁ χειμερινὸσ ἥλιοσ μὴ ἀποκλείηται, χθαμαλώτερα δὲ τὰ πρὸσ ἄρκτον, ἵνα οἱ ψυχροὶ μὴ ἐμπίπτωσιν ἄνεμοι· ὡσ δὲ συνελόντι εἰπεῖν, ὅποι πάσασ ὡρ́ασ αὐτόσ τε ἂν ἥδιστα καταφεύγοι καὶ τὰ ὄντα ἀσφαλέστατα τιθοῖτο, αὕτη ἂν εἰκότωσ ἡδίστη τε καὶ καλλίστη οἴκησισ εἰή·

γραφαὶ δὲ καὶ ποικιλίαι πλείονασ εὐφροσύνασ ἀποστεροῦσιν ἢ παρέχουσι. ναοῖσ γε μὴν καὶ βωμοῖσ χώραν ἔφη εἶναι πρεπωδεστάτην ἥτισ ἐμφανεστάτη οὖσα ἀστιβεστάτη εἰή· ἡδὺ μὲν γὰρ ἰδόντασ προσεύξασθαι, ἡδὺ δὲ ἁγνῶσ ἔχοντασ προσιέναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION