Xenophon, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 3

(크세노폰, Memorabilia, Ἀπομνημονευμάτων Γ, chapter 3)

καὶ ἱππαρχεῖν δέ τινι ᾑρημένῳ οἶδά ποτε αὐτὸν τοιάδε διαλεχθέντα· ἔχοισ ἄν, ἔφη, ὦ νεανία, εἰπεῖν ἡμῖν ὅτου ἕνεκα ἐπεθύμησασ ἱππαρχεῖν; οὐ γὰρ δὴ τοῦ πρῶτοσ τῶν ἱππέων ἐλαύνειν· καὶ γὰρ οἱ ἱπποτοξόται τούτου γε ἀξιοῦνται· προελαύνουσι γοῦν καὶ τῶν ἱππάρχων. ἀληθῆ λέγεισ, ἔφη. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῦ γνωσθῆναί γε· ἐπεὶ καὶ οἱ μαινόμενοί γε ὑπὸ πάντων γιγνώσκονται. ἀληθέσ, ἔφη, καὶ τοῦτο λέγεισ.

ἀλλ’ ἄρα ὅτι τὸ ἱππικὸν οἰεί τῇ πόλει βέλτιον ἂν ποιήσασ παραδοῦναι καί, εἴ τισ χρεία γίγνοιτο ἱππέων, τούτων ἡγούμενοσ ἀγαθοῦ τινοσ αἴτιοσ γενέσθαι τῇ πόλει; καὶ μάλα, ἔφη. καὶ ἔστι γε νὴ Δί’, ἔφη ὁ Σωκράτησ, καλόν, ἐὰν δύνῃ ταῦτα ποιῆσαι. ἡ δὲ ἀρχή που ἐφ’ ἧσ ᾕρησαι ἵππων τε καὶ ἀμβατῶν ἐστιν. ἔστι γὰρ οὖν, ἔφη. ἴθι δὴ λέξον ἡμῖν τοῦτο πρῶτον, ὅπωσ διανοῇ τοὺσ ἵππουσ βελτίουσ ποιῆσαι.

καὶ ὅσ, ἀλλὰ τοῦτο μέν, ἔφη, οὐκ ἐμὸν οἶμαι τὸ ἔργον εἶναι, ἀλλὰ ἰδίᾳ ἕκαστον δεῖν τοῦ ἑαυτοῦ ἵππου ἐπιμελεῖσθαι. ἐὰν οὖν, ἔφη ὁ Σωκράτησ, παρέχωνταί σοι τοὺσ ἵππουσ οἱ μὲν οὕτω κακόποδασ ἢ κακοσκελεῖσ ἢ ἀσθενεῖσ, οἱ δὲ οὕτωσ ἀτρόφουσ, ὥστε μὴ δύνασθαι ἀκολουθεῖν, οἱ δὲ οὕτωσ ἀναγώγουσ ὥστε μὴ μένειν ὅπου ἂν σὺ τάξῃσ, οἱ δὲ οὕτω λακτιστὰσ ὥστε μηδὲ τάξαι δυνατὸν εἶναι, τί σοι τοῦ ἱππικοῦ ὄφελοσ ἔσται;

ἢ πῶσ δυνήσῃ τοιούτων ἡγούμενοσ ἀγαθόν τι ποιῆσαι τὴν πόλιν; καὶ ὅσ, ἀλλὰ καλῶσ τε λέγεισ, ἔφη, καὶ πειράσομαι τῶν ἵππων εἰσ τὸ δυνατὸν ἐπιμελεῖσθαι. τί δέ;

τοὺσ ἱππέασ οὐκ ἐπιχειρήσεισ, ἔφη, βελτίονασ ποιῆσαι; ἔγωγ’, ἔφη. οὐκοῦν πρῶτον μὲν ἀναβατικωτέρουσ ἐπὶ τοὺσ ἵππουσ ποιήσεισ αὐτούσ; δεῖ γοῦν, ἔφη· καὶ γὰρ εἴ τισ αὐτῶν καταπέσοι, μᾶλλον ἂν οὕτω σῴζοιτο. τί γάρ;

ἐάν που κινδυνεύειν δέῃ, πότερον ἐπάγειν τοὺσ πολεμίουσ ἐπὶ τὴν ἄμμον κελεύσεισ, ἔνθαπερ εἰώθατε ἱππεύειν, ἢ πειράσῃ τὰσ μελέτασ ἐν τοιούτοισ ποιεῖσθαι χωρίοισ ἐν οἱοίσπερ οἱ πόλεμοι γίγνονται; βέλτιον γοῦν, ἔφη.

τί γάρ; τοῦ βάλλειν ὡσ πλείστουσ ἀπὸ τῶν ἵππων ἐπιμέλειάν τινα ποιήσει; βέλτιον γοῦν, ἔφη, καὶ τοῦτο. θήγειν δὲ τὰσ ψυχὰσ τῶν ἱππέων καὶ ἐξοργίζειν πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, ἅπερ ἀλκιμωτέρουσ ποιεῖ, διανενόησαι; εἰ δὲ μή, ἀλλὰ νῦν γε πειράσομαι, ἔφη. ὅπωσ δέ σοι πείθωνται οἱ ἱππεῖσ πεφρόντικάσ τι;

ἄνευ γὰρ δὴ τούτου οὔτε ἵππων οὔτε ἱππέων ἀγαθῶν καὶ ἀλκίμων οὐδὲν ὄφελοσ. ἀληθῆ λέγεισ, ἔφη· ἀλλὰ πῶσ ἄν τισ μάλιστα, ὦ Σώκρατεσ, ἐπὶ τοῦτο αὐτοὺσ προτρέψαιτο; ἐκεῖνο μὲν δήπου οἶσθα, ὅτι ἐν παντὶ πράγματι οἱ ἄνθρωποι τούτοισ μάλιστα ἐθέλουσι πείθεσθαι οὓσ ἂν ἡγῶνται βελτίστουσ εἶναι.

καὶ γὰρ ἐν νόσῳ, ὃν ἂν ἡγῶνται ἰατρικώτατον εἶναι, τούτῳ μάλιστα πείθονται, καὶ ἐν πλοίῳ οἱ πλέοντεσ, ὃν ἂν κυβερνητικώτατον, καὶ ἐν γεωργίᾳ, ὃν ἂν γεωργικώτατον. καὶ μάλα, ἔφη. οὐκοῦν εἰκόσ, ἔφη, καὶ ἐν ἱππικῇ, ὃσ ἂν μάλιστα εἰδὼσ φαίνηται ἃ δεῖ ποιεῖν, τούτῳ μάλιστα ἐθέλειν τοὺσ ἄλλουσ πείθεσθαι. ἐὰν οὖν, ἔφη, ἐγώ, ὦ Σώκρατεσ, βέλτιστοσ ὢν αὐτῶν δῆλοσ ὦ, ἀρκέσει μοι τοῦτο εἰσ τὸ πείθεσθαι αὐτοὺσ ἐμοί;

ἐάν γε πρὸσ τούτῳ, ἔφη, διδάξῃσ αὐτοὺσ ὡσ τὸ πείθεσθαί σοι κάλλιόν τε καὶ σωτηριώτερον αὐτοῖσ ἔσται. πῶσ οὖν, ἔφη, τοῦτο διδάξω; πολὺ νὴ Δί’, ἔφη, ῥᾷον ἢ εἴ σοι δέοι διδάσκειν ὡσ τὰ κακὰ τῶν ἀγαθῶν ἀμείνω καὶ λυσιτελέστερά ἐστι. λέγεισ, ἔφη, σὺ τὸν ἵππαρχον πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ ἐπιμελεῖσθαι δεῖν καὶ τοῦ λέγειν δύνασθαι;

σὺ δ’ ᾤου, ἔφη, χρῆναι σιωπῇ ἱππαρχεῖν; ἢ οὐκ ἐντεθύμησαι ὅτι, ὅσα τε νόμῳ μεμαθήκαμεν κάλλιστα ὄντα, δι’ ὧν γε ζῆν ἐπιστάμεθα, ταῦτα πάντα διὰ λόγου ἐμάθομεν, καὶ εἴ τι ἄλλο καλὸν μανθάνει τισ μάθημα, διὰ λόγου μανθάνει, καὶ οἱ ἄριστα διδάσκοντεσ μάλιστα λόγῳ χρῶνται καὶ οἱ τὰ σπουδαιότατα μάλιστα ἐπιστάμενοι κάλλιστα διαλέγονται; ἢ τόδε οὐκ ἐντεθύμησαι, ὡσ, ὅταν γε χορὸσ εἷσ ἐκ τῆσδε τῆσ πόλεωσ γίγνηται, ὥσπερ <ὁ> εἰσ Δῆλον πεμπόμενοσ, οὐδεὶσ ἄλλοθεν οὐδαμόθεν τούτῳ ἐφάμιλλοσ γίγνεται οὐδὲ εὐανδρία ἐν ἄλλῃ πόλει ὁμοία τῇ ἐνθάδε συνάγεται;

ἀληθῆ λέγεισ, ἔφη.

ἀλλὰ μὴν οὔτε εὐφωνίᾳ τοσοῦτον διαφέρουσιν Ἀθηναῖοι τῶν ἄλλων οὔτε σωμάτων μεγέθει καὶ ῥώμῃ, ὅσον φιλοτιμίᾳ, ἥπερ μάλιστα παροξύνει πρὸσ τὰ καλὰ καὶ ἔντιμα. ἀληθέσ, ἔφη, καὶ τοῦτο. οὐκοῦν οἰεί, ἔφη, καὶ τοῦ ἱππικοῦ τοῦ ἐνθάδε εἴ τισ ἐπιμεληθείη, ὡσ πολὺ ἂν καὶ τούτῳ διενέγκοιεν τῶν ἄλλων ὅπλων τε καὶ ἵππων παρασκευῇ καὶ εὐταξίᾳ καὶ τῷ ἑτοίμωσ κινδυνεύειν πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ, εἰ νομίσειαν ταῦτα ποιοῦντεσ ἐπαίνου καὶ τιμῆσ τεύξεσθαι;

εἰκόσ γε, ἔφη.

μὴ τοίνυν ὄκνει, ἔφη, ἀλλὰ πειρῶ τοὺσ ἄνδρασ ἐπὶ ταῦτα προτρέπειν, ἀφ’ ὧν αὐτόσ τε ὠφελήσῃ καὶ οἱ ἄλλοι πολῖται διὰ σέ. ἀλλὰ νὴ Δία πειράσομαι, ἔφη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION