헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Τιμολεό17́

(플루타르코스, Timoleon, chapter 16)

τῆσ δὲ Διονυσίου δυστυχίασ παραλόγου φανείσησ οὐχ ἧττον ἡ Τιμολέοντοσ εὐτυχία τὸ θαυμαστὸν ἔσχεν. ἐπιβὰσ γὰρ Σικελίασ ἐν ἡμέραισ πεντήκοντα τήν τ’ ἀκρόπολιν τῶν Συρακουσῶν παρέλαβε καὶ Διονύσιον εἰσ Πελοπόννησον ἐξέπεμψεν. ἱππεῖσ, οἳ κομισθέντεσ ἄχρι Θουρίων τήν ἐκεῖθεν περαίωσιν ὑπὸ Καρχηδονίων πολλαῖσ ναυσὶ κατεχομένησ τῆσ θαλάττησ ἄπορον ὁρῶντεσ, ὡσ ἦν ἀνάγκη καιρὸν περιμένοντασ ἀτρεμεῖν αὐτόθι, πρὸσ κάλλιστον ἔργον ἀπεχρήσαντο τῇ σχολῇ.

Θουρίων γὰρ ἐπὶ Βρεττίουσ στρατευόντων τήν πόλιν παραλαβόντεσ ὥσπερ πατρίδα καθαρῶσ καὶ πιστῶσ διεφύλαξαν. ὁ δ’ Ἱκέτησ τήν μὲν ἀκρόπολιν τῶν Συρακουσῶν ἐπολιόρκει καὶ σῖτον ἐκώλυεν εἰσπλεῖν τοῖσ Κορινθίοισ, Τιμολέοντι δὲ δύο ξένουσ παρασκευάσασ δολοφονήσοντασ αὐτὸν ὑπέπεμψεν εἰσ Ἀδρανόν, οὔτε ἄλλωσ περὶ τὸ σῶμα συντεταγμένην ἔχοντι φυλακήν, καὶ τότε παντάπασι διὰ τὸν θεὸν ἀνειμένωσ καὶ ἀνυπόπτωσ σχολάζοντι μετὰ τῶν Ἀδρανιτῶν.

οἱ δὲ πεμφθέντεσ κατὰ τύχην πυθόμενοι μέλλοντα θύειν αὐτόν, ἧκον εἰσ τὸ ἱερόν ὑπὸ τοῖσ ἱματίοισ ἐγχειρίδια κομίζοντεσ, καὶ τοῖσ περιεστῶσι τὸν βωμὸν ἀναμιχθέντεσ, ἐγγυτέρω κατὰ μικρὸν ἐπεχείρουν. καὶ ὅσον οὔπω παρακελευομένων ἀλλήλοισ ἐνάρχεσθαι παίει τισ αὐτῶν τὸν ἕτερον κατὰ τῆσ κεφαλῆσ ξίφει, καὶ πεσόντοσ οὔθ’ ὁ παίσασ ἔμεινεν οὔδ’ ὁ μετὰ τοῦ πληγέντοσ ἥκων, ἀλλ’ ἐκεῖνοσ μὲν, ὥσπερ εἶχε τὸ ξίφοσ, φεύγων πρόσ τινα πέτραν ὑψηλὴν ἀνεπήδησεν, ἅτεροσ δὲ τοῦ βωμοῦ λαβόμενοσ ἄδειαν ᾐτεῖτο παρὰ τοῦ Τιμολέοντοσ ἐπὶ τῷ πάντα μηνῦσαι.

καὶ λαβὼν ἐμήνυσε καθ’ αὑτοῦ καὶ κατὰ τοῦ τεθνηκότοσ ὡσ πεμφθεῖεν ἐκεῖνον ἀποκτενοῦντεσ. ἐν τούτῳ δὲ καὶ τὸν ἀπὸ τῆσ πέτρασ κατῆγον ἕτεροι, βοῶντα μηδὲν ἀδικεῖν, ἀλλ’ ἀνῃρηκέναι δικαίωσ τὸν ἄνθρωπον ὑπὲρ πατρὸσ τεθνηκότοσ, ὃν ἐκεῖνοσ ἀπεκτονήκοι πρότερον ἐν Λεοντίνοισ.

καὶ μαρτυροῦντασ εἶχεν ἐνίουσ τῶν παρόντων, θαυμάζοντασ ἅμα τῆσ τύχησ τήν εὐμηχανίαν, ὡσ δι’ ἑτέρων ἕτερα κινοῦσα καὶ συνάγουσα πάντα πόρρωθεν καὶ συγκαταπλέκουσα τοῖσ πλεῖστον διαφέρειν δοκοῦσι καὶ μηδὲν ἔχειν πρὸσ ἄλληλα κοινόν ἀεὶ τοῖσ ἀλλήλων χρῆται καὶ τέλεσι καὶ ἀρχαῖσ. τὸν μὲν οὖν ἄνθρωπον ἐστεφάνωσαν οἱ Κορίνθιοι δέκα μναῖσ, ὅτι τῷ φυλάττοντι δαίμονι τὸν Τιμολέοντα πάθοσ ἔχρησε δίκαιον καὶ τὸν ἐκ πολλοῦ παρόντα θυμὸν αὐτῷ πρότερον οὐ κατανάλωσεν, ἀλλὰ μετ’ αἰτίασ ἰδίασ πρὸσ τήν ἐκείνου σωτηρίαν ἀπὸ τύχησ διετήρησεν.

ἡ δ’ εἰσ τὸν παρόντα καιρὸν εὐτυχία καὶ πρὸσ τὰ μέλλοντα ταῖσ ἐλπίσιν ἐπῆρεν ὁρῶντασ ὡσ ἱερὸν ἄνδρα καὶ σὺν θεῷ τιμωρὸν ἥκοντα τῇ Σικελίᾳ, τὸν Τιμολέοντα σέβεσθαι καὶ φυλάττειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Timoleon, chapter 16

(플루타르코스, Timoleon, chapter 16)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION