헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́ΦαβιυσΜ́01́

(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 1)

τοιούτου δὲ τοῦ Περικλέουσ ἐν τοῖσ ἀξίοισ μνήμησ γεγονότοσ, ὡσ παρειλήφαμεν, ἐπὶ τὸν Φάβιον τὴν ἱστορίαν μεταγάγωμεν. νυμφῶν μιᾶσ λέγουσιν, οἱ δὲ γυναικὸσ ἐπιχωρίασ, Ἡρακλεῖ μιγείσησ περὶ τὸν Θύμβριν ποταμὸν γενέσθαι Φάβιον, ἄνδρα πολὺ καὶ δόκιμον ἐν Ῥώμῃ τὸ Φαβίων γένοσ ἀφ’ αὐτοῦ παρασχόντα, τινὲσ δὲ τοὺσ ἀπὸ τοῦ γένουσ τούτου πρώτουσ τῇ δι’ ὀρυγμάτων χρησαμένουσ ἄγρᾳ Φοδίουσ ἱστοροῦσιν ὀνομάζεσθαι τὸ παλαιόν οὕτω γὰρ ἄχρι νῦν αἱ διώρυχεσ φόσσαι καὶ φόδερε τὸ σκάψαι καλεῖται· χρόνῳ δὲ τῶν δυεῖν φθόγγων μεταπεσόντων Φάβιοι προσηγορεύθησαν.

πολλοὺσ δὲ καὶ μεγάλουσ τῆσ οἰκίασ ἐξενεγκαμένησ ἄνδρασ, ἀπὸ Ῥούλλου τοῦ μεγίστου καὶ διὰ τοῦτο Μαξίμου παρὰ Ῥωμαίοισ ἐπονομασθέντοσ τέταρτοσ ἦν Φάβιοσ Μάξιμοσ, περὶ οὗ τάδε γράφομεν. ἦν δ’ αὐτῷ σωματικὸν μὲν παρωνύμιον ὁ Βερρούκωσοσ·

εἶχε γὰρ ἀκροχορδόνα μικρὰν ἐπάνω τοῦ χείλουσ ἐπιπεφυκυῖαν ὁ δὲ Οουἰκούλασ σημαίνει μὲν τὸ προβάτων, ἐτέθη δὲ πρὸσ τὴν πρᾳότητα καὶ βαρύτητα τοῦ ἤθουσ ἔτι παιδὸσ ὄντοσ. τὸ γὰρ ἡσύχιον αὐτοῦ καὶ σιωπηλὸν καὶ μετὰ πολλῆσ εὐλαβείασ τῶν παιδικῶν ἁπτόμενον ἡδονῶν, βραδέωσ δὲ καὶ διαπόνωσ δεχόμενον τὰσ μαθήσεισ, εὔκολον δὲ πρὸσ τοὺσ συνήθεισ καὶ κατήκοον ἀβελτερίασ τινὸσ καὶ νωθρότητοσ ὑπόνοιαν εἶχε παρὰ τοῖσ ἐκτόσ· ὀλίγοι δ’ ἦσαν οἱ τὸ δυσκίνητον ὑπὸ βάθουσ καὶ τὸ μεγαλόψυχον καὶ λεοντῶδεσ ἐν τῇ φύσει καθορῶντεσ αὐτοῦ. ταχὺ δὲ τοῦ χρόνου προϊόντοσ ὑπὸ τῶν πραγμάτων ἐγειρόμενοσ διεσήμαινε καὶ τοῖσ πολλοῖσ ἀπάθειαν μὲν οὖσαν τὴν δοκοῦσαν ἀπραγίαν, εὐβουλίαν δὲ τὴν εὐλάβειαν, τὸ δὲ πρὸσ μηδὲν ὀξὺ μηδ’ εὐκίνητον ἐν πᾶσι μόνιμον καὶ βέβαιον, ὁρῶν δὲ καὶ τῆσ πολιτείασ τὸ μέγεθοσ καὶ τῶν πολέμων τὸ πλῆθοσ, ἤσκει τὸ μὲν σῶμα πρὸσ τοὺσ πολέμουσ, ὥσπερ ὅπλον σύμφυτον, τὸν δὲ λόγον ὄργανον πειθοῦσ πρὸσ τὸν δῆμον, εὖ μάλα πρεπόντωσ τῷ βίῳ κατακεκοσμημένον.

οὐ γὰρ ἐπῆν ὡραϊσμὸσ οὐδὲ κενὴ καὶ ἀγοραῖοσ χάρισ, ἀλλὰ νοῦσ ἴδιον καὶ περιττὸν ἐν γνωμολογίαισ σχῆμα καὶ βάθοσ ἔχων, ἃσ μάλιστα ταῖσ Θουκυδίδου προσεοικέναι λέγουσι.

διασῴζεται γὰρ αὐτοῦ λόγοσ, ὃν εἶπεν ἐν τῷ δήμῳ, τοῦ παιδὸσ αὐτοῦ μεθ’ ὑπατείαν ἀποθανόντοσ ἐγκώμιον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Fabius Maximus, chapter 1

(플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION