Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 30

(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 30)

οἱ δὲ πολλοὶ πάντα καταμέμφονται καὶ πάντα τὰ παρὰ τὰσ ἐλπίδασ αὐτοῖσ συμβεβηκότα ἐξ ἐπηρείασ τύχησ καὶ δαιμόνων γενέσθαι νομίζουσι. διὸ καὶ ἐπὶ πᾶσιν ὀδύρονται, στένοντεσ καὶ τὴν ἑαυτῶν ἀτυχίαν αἰτιώμενοι.

πρὸσ οὓσ ὑπστυχὼν ἄν τισ εἴποι θεὸσ δέ σοι πῆμ’ οὐδὲν ἀλλ’ αὐτὸσ σύ σοί καὶ ἡ διὰ τὴν ἀπαιδευσίαν ἄνοια καὶ παραφροσύνη. διὰ ταύτην γοῦν τὴν διηπατημένην καὶ ψευδῆ δόξαν πάντα καταμέμφονται θάνατον.

ἀποδημίᾳ τισ ὢν ἀποθάνῃ, στένουσιν ἐπιλέγοντεσ δύσμοροσ, οὐδ’ ἄρα τῷ γε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ ὄσσε καθαιρήσουσιν ἐὰν δ’ ἐπὶ τῆσ οἰκείασ πατρίδοσ παρόντων τῶν γονέων, ὀδύρονται ὡσ ἐξαρπασθέντοσ ἐκ τῶν χειρῶν καὶ τὴν ἐν ὀφθαλμοῖσ ὀδύνην αὐτοῖσ ἀφέντοσ.

μεμνῄμην ἐὰν προσομιλήσασ τι, τοῦτ’ ἀεὶ πρόχειρον ἔχουσιν ὥσπερ ὑπέκκαυμα τῆσ λύπησ.

"ἀνηρπάσθη.

ἐὰν μακρῶσ, μέμφονται ὅτι καταφθινήσασ καὶ τιμωρηθεὶσ ἀπέθανε. πᾶσα πρόφασισ ἱκανὴ πρὸσ τὸ τὰσ λύπασ καὶ τοὺσ θρήνουσ συνεγείρειν. ἀλλ’ ὁρ́α τὸ ἑξῆσ μοῦνοσ τηλύγετοσ πολλοῖσιν ἐπὶ κτεάτεσσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION