Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 20

(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 20)

"πότερα παύσῃ ποτὲ δυσφορῶν ἢ ἀεὶ δεῖν οἰήσῃ λυπεῖσθαι καὶ παρ’ ὅλον τὸν βίον; "εἰ μὲν γὰρ ἀεὶ μενεῖσ ἐπὶ τῇ δυσπαθείᾳ ταύτῃ , τελείαν ἀθλιότητα σεαυτῷ παρέξεισ καὶ πικροτάτην κακοδαιμονίαν διὰ ψυχῆσ ἀγέννειαν καὶ μαλακίαν εἰ δὲ μεταθήσῃ ποτέ, τί οὐκ ἤδη μετατίθεσαι καὶ σεαυτὸν ἀνέλκεισ ἐκ τῆσ ἀτυχίασ; "οἷσ γὰρ λόγοισ τοῦ χρόνου προϊόντοσ χρησάμενοσ ἀπολυθήσῃ , τούτοισ νῦν προσσχὼν ἀπαλλάγηθι τῆσ κακουχίασ· "καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν σωματικῶν παθημάτων ἡ ταχίστη τῆσ ἀπαλλαγῆσ ὁδὸσ ἀμείνων. "ὃ οὖν μέλλεισ τῷ χρόνῳ χαρίζεσθαι, τοῦτο τῷ λόγῳ χάρισαι καὶ τῇ παιδείᾳ, καὶ σεαυτὸν ἔκλυσαι τῶν κακῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION