Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 19 3:

(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 19 3:)

εἰ δ’, ὥσπερ ἡ ἀλήθεια ἔχει, κακὸν αὐτὸ ὁμολογοῦμεν εἶναι, συστέλλειν καὶ ποιεῖν ὡσ; ἐλάχιστον καὶ ἐξαλείφειν εἰσ τὸ δυνατόν. ὡσ δὲ τοῦτο ῥᾴδιον, καταφανὲσ ἐκ τῆσ τοιαύτησ παραμυθίασ. φασὶ γάρ τινα τῶν ἀρχαίων φιλοσόφων εἰσιόντα πρὸσ Ἀρσινόην τὴν βασίλισσαν πενθοῦσαν τὸν υἱὸν τοιούτῳ χρήσασθαι λόγῳ, φάμενον ὅτι καθ’ ὃν χρόνον ὁ Ζεὺσ ἔνεμε τοῖσ δαίμοσι τὰσ τιμάσ, οὐκ ἔτυχε παρὸντὸ Πένθοσ, ἤδη δὲ νενεμημένων ἦλθεν ὕστερον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION