Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 12

(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 12)

ὁ δὲ Σωκράτησ παραπλήσιον ἔλεγεν εἶναι τὸν θάνατον ἤτοι τῷ βαθυτάτῳ ὕπνῳ ἢ ἀποδημίᾳ μακρᾷ καὶ πολυχρονίῳ ἢ τρίτον φθορᾷ τινι καὶ ἀφανισμῷ τοῦ τε σώματοσ καὶ τῆσ ψυχῆσ, κατ’ οὐδὲν δὲ τούτων κακὸν εἶναι. καὶ καθ’ ἕκαστον ἐπεπορεύετο, καὶ πρῶτον τῷ πρώτῳ. εἰ γὰρ δὴ ὕπνοσ τίσ,· ἐστιν ὁ θάνατοσ καὶ περὶ τοὺσ καθεύδοντασ μηδέν ἐστι κακόν, δῆλονὡσ οὐδὲ περὶ τοὺσ τετελευτηκότασ εἰή ἄν τι κακόν.

ἀλλὰ μὴν γ’ ὅτι ἥδιστόσ ἐστιν ὁ βαθύτατοσ τί δεῖ καὶ λέγειν; ἀλλαχοῦ δὲ καὶ ταῦτα λέγει ἕνθ’ Ὕπνῳ ξύμβλητο, κασιγνήτῳ Θανάτῳ καὶ ὕπνῳ καὶ Θανάτῳ διδυμάοσιν, ὄψει τὴν ὁμοιότητα αὐτῶν δηλῶν τὰ γὰρ δίδυμα τὴν ὁμοιότητα μάλιστα παρεμφαίνει.

τὴν ἀναισθησίαν ἡμῶν αἰνιττόμενοσ.

"τὸν ὕπνον τὰ μικρὰ τοῦ θανάτου μυστήρια· προμύησισ γὰρ ὄντωσ ἐστὶ τοῦ θανάτου ὁ ὕπνοσ.

ἔφη·

"ὁ γὰρ ἀδελφὸσ;

"τὸν, ἀδελφὸν προλαμβάνει" εἴ γε μὴν ἀποδημίᾳ προσέοικεν ὁ θάνατοσ, οὐδ’ οὕτωσ ἐστὶ κακόν μήποτε δὲ καὶ τοὐναντίον ἀγαθόν. τὸ γὰρ ἀδούλωτον τῇ σαρκὶ καὶ τοῖσ ταύτησ πάθεσι διάγειν, ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION