헬라어 텍스트

Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 8

(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 8)

Ἀπηρτημένωσ δὲ τούτοισ ὁ κωμικὸσ ἐπὶ τῶν δυσπαθούντων ἐπὶ ταῖσ τοιαύταισ συμφοραῖσ ταυτὶ λέγει εἰ τὰ δάκρυ’ ἡμῖν τῶν κακῶν ἦν φάρμακον, ἀεὶ θ’ ὁ κλαύσασ τοῦ πονεῖν ἐπαύετο, ἠλλαττόμεσθ’ ἂν δάκρυα , δόντεσ χρυσίον. νῦν δ’ οὐ προσέχει τὰ πράγματ’ οὐδ’ ἀποβλέπει εἰσ ταῦτα, δέσποτ’, ἀλλὰ τὴν αὐτὴν ὁδόν, ἐάν τε κλάῃσ ἄν τε μή, πορεύεται. τί οὖν ποιεῖσ·

πλέον; οὐδέν· ἡ λύπη δ’ ἔχει ὥσπερ τὰ δένδρα τοῦτο καρπὸν τὸ δάκρυον. ὁ δὲ παραμυθούμενοσ τὴν Δανάην δυσπαθοῦσαν Δίκτυσ φησὶ δοχεῖσ τὸν Αἵδην σῶν τι φροντίζειν γόων καὶ παῖδ’ ἀνήσειν τὸν σόν, εἰ θέλοισ στένειν;

παῦσαι·

τὸ μηδὲν ὄντασ, ταῦτά σε σκοπεῖν χρεών.

δυστυχούντων, ὡσ ἐσομένην ἐλαφροτέραν.