헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Αριστιδ́07́

(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 7)

τῷ δ’ οὖν Ἀριστείδῃ συνέβη τὸ πρῶτον ἀγαπωμένῳ διὰ τὴν ἐπωνυμίαν ὕστερον φθονεῖσθαι, μάλιστα μὲν τοῦ Θεμιστοκλέουσ λόγον εἰσ τοὺσ πολλοὺσ διαδιδόντοσ, ὡσ Ἀριστείδησ ἀνῃρηκὼσ τὰ δικαστήρια τῷ κρίνειν ἅπαντα καὶ δικάζειν, λέληθε μοναρχίαν ἀδορυφόρητον ἑαυτῷ κατεσκευασμένοσ· ἤδη δέ που καὶ ὁ δῆμοσ ἐπὶ τῇ νίκῃ μέγα φρονῶν καὶ τῶν μεγίστων ἀξιῶν αὑτὸν ἤχθετο τοῖσ ὄνομα καὶ δόξαν ὑπὲρ τοὺσ πολλοὺσ ἔχουσι. καὶ συνελθόντεσ εἰσ ἄστυ πανταχόθεν ἐξοστρακίζουσι τὸν Ἀριστείδην, ὄνομα τῷ φθόνῳ τῆσ δόξησ φόβον τυραννίδοσ θέμενοι.

μοχθηρίασ γὰρ οὐκ ἦν κόλασισ ὁ ἐξοστρακισμόσ, ἀλλ’ ἐκαλεῖτο μὲν δι’ εὐπρέπειαν ὄγκου καὶ δυνάμεωσ βαρυτέρασ ταπείνωσισ καὶ κόλουσισ, ἦν δὲ φθόνου παραμυθία φιλάνθρωποσ, εἰσ ἀνήκεστον οὐδέν, ἀλλ’ εἰσ μετάστασιν ἐτῶν δέκα τὴν πρὸσ τὸ λυποῦν ἀπερειδομένου δυσμένειαν. ἐπεὶ δ’ ἤρξαντό τινεσ ἀνθρώπουσ ἀγεννεῖσ καὶ πονηροὺσ ὑποβάλλειν τῷ πράγματι, τελευταῖον ἁπάντων Ὑπέρβολον ἐξοστρακίσαντεσ ἐπαύσαντο.

λέγεται δὲ τὸν Ὑπέρβολον ἐξοστρακισθῆναι διὰ τοιαύτην αἰτίαν. Ἀλκιβιάδησ καὶ Νικίασ μέγιστον ἐν τῇ πόλει δυνάμενοι διεστασίαζον. ὡσ οὖν ὁ δῆμοσ ἔμελλε φέρειν τὸ ὄστρακον καὶ δῆλοσ ἦν τὸν ἕτερον γράψων, διαλεχθέντεσ ἀλλήλοισ καὶ τὰσ στάσεισ ἑκατέρασ εἰσ ταὐτὸ συναγαγόντεσ τὸν Ὑπέρβολον ἐξοστρακισθῆναι παρεσκεύασαν. ἐκ δὲ τούτου δυσχεράνασ ὁ δῆμοσ ὡσ καθυβρισμένον τὸ πρᾶγμα καὶ προπεπηλακισμένον ἀφῆκε παντελῶσ καὶ κατέλυσεν.

ἦν δὲ τοιοῦτον, ὡσ τύπῳ φράσαι, τὸ γινόμενον. ὄστρακον λαβὼν ἕκαστοσ καὶ γράψασ ὃν ἐβούλετο μεταστῆσαι τῶν πολιτῶν, ἔφερεν εἰσ ἕνα τόπον τῆσ ἀγορᾶσ περιπεφραγμένον ἐν κύκλῳ δρυφάκτοισ. οἱ δ’ ἄρχοντεσ πρῶτον μὲν διηρίθμουν τὸ σύμπαν ἐν ταὐτῷ τῶν ὀστράκων πλῆθοσ·

εἰ γὰρ ἑξακισχιλίων ἐλάττονεσ οἱ φέροντεσ εἰε͂ν, ἀτελὴσ ἦν ὁ ἐξοστρακισμόσ· ἔπειτα τῶν ὀνομάτων ἕκαστον ἰδίᾳ θέντεσ τὸν ὑπὸ τῶν πλείστων γεγραμμένον ἐξεκήρυττον εἰσ ἔτη δέκα, καρπούμενον τὰ αὑτοῦ. γραφομένων οὖν τότε τῶν ὀστράκων λέγεταί τινα τῶν ἀγραμμάτων καὶ παντελῶσ ἀγροίκων ἀναδόντα τῷ Ἀριστείδῃ τὸ ὄστρακον ὡσ ἑνὶ τῶν τυχόντων παρακαλεῖν, ὅπωσ Ἀριστείδην ἐγγράψειε. "οὐδὲ γιγνώσκω τὸν ἄνθρωπον, ἀλλ’ ἐνοχλοῦμαι πανταχοῦ τὸν Δίκαιον ἀκούων.

ταῦτα ἀκούσαντα τὸν Ἀριστείδην ἀποκρίνασθαι μὲν οὐδέν, ἐγγράψαι δὲ τοὔνομα τῷ ὀστράκῳ καὶ ἀποδοῦναι. τῆσ δὲ πόλεωσ ἀπαλλαττόμενοσ ἤδη, τὰσ χεῖρασ ἀνατείνασ πρὸσ τὸν οὐρανὸν εὔξατο τὴν ἐναντίαν, ὡσ ἐοίκεν, εὐχὴν τῷ Ἀχιλλεῖ, μηδένα καιρὸν Ἀθηναίουσ καταλαβεῖν, ὃσ ἀναγκάσει τὸν δῆμον Ἀριστείδου μνησθῆναι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Ἀριστείδης, chapter 7

(플루타르코스, Ἀριστείδης, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION