Homer, Odyssey, Book 24 21:

(호메로스, 오디세이아, Book 24 21:)

"ὦ γέρον, οὐκ ἀδαημονίη σ’ ἔχει ἀμφιπολεύειν ὄρχατον, ἀλλ’ εὖ τοι κομιδὴ ἔχει, οὐδέ τι πάμπαν, οὐ φυτόν, οὐ συκέη, οὐκ ἄμπελοσ, οὐ μὲν ἐλαίη, οὐκ ὄγχνη, οὐ πρασιή τοι ἄνευ κομιδῆσ κατὰ κῆπον. ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δὲ μὴ χόλον ἔνθεο θυμῷ αὐτόν σ’ οὐκ ἀγαθὴ κομιδὴ ἔχει, ἀλλ’ ἅμα γῆρασ λυγρὸν ἔχεισ αὐχμεῖσ τε κακῶσ καὶ ἀεικέα ἕσσαι. οὐ μὲν ἀεργίησ γε ἄναξ ἕνεκ’ οὔ σε κομίζει, οὐδέ τί τοι δούλειον ἐπιπρέπει εἰσοράασθαι εἶδοσ καὶ μέγεθοσ· βασιλῆϊ γὰρ ἀνδρὶ ἐοίκασ. τοιούτῳ δὲ ἐοίκασ, ἐπεὶ λούσαιτο φάγοι τε, εὑδέμεναι μαλακῶσ· ἡ γὰρ δίκη ἐστὶ γερόντων. ἀλλ’ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέωσ κατάλεξον, τεῦ δμὼσ εἶσ ἀνδρῶν; τεῦ δ’ ὄρχατον ἀμφιπολεύεισ; καὶ μοι τοῦτ’ ἀγόρευσον ἐτήτυμον, ὄφρ’ ἐὺ̈ εἰδῶ, εἰ ἐτεόν γ’ Ἰθάκην τήνδ’ ἱκόμεθ’, ὥσ μοι ἐείπεν οὗτοσ ἀνὴρ νῦν δὴ ξυμβλήμενοσ ἐνθάδ’ ἰόντι, οὔ τι μάλ’ ἀρτίφρων, ἐπεὶ οὐ τόλμησεν ἕκαστα εἰπεῖν ἠδ’ ἐπακοῦσαι ἐμὸν ἔποσ, ὡσ ἐρέεινον ἀμφὶ ξείνῳ ἐμῷ, ἤ που ζώει τε καὶ ἔστιν ἦ ἤδη τέθνηκε καὶ εἰν Αἴ̈δαο δόμοισιν. ἐκ γάρ τοι ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον· ἄνδρα ποτ’ ἐξείνισσα φίλῃ ἐνὶ πατρίδι γαίῃ ἡμέτερόνδ’ ἐλθόντα, καὶ οὔ πω τισ βροτὸσ ἄλλοσ ξείνων τηλεδαπῶν φιλίων ἐμὸν ἵκετο δῶμα· εὔχετο δ’ ἐξ Ἰθάκησ γένοσ ἔμμεναι, αὐτὰρ ἔφασκε Λαέρτην Ἀρκεισιάδην πατέρ’ ἔμμεναι αὐτῷ. τὸν μὲν ἐγὼ πρὸσ δώματ’ ἄγων ἐὺ̈ ἐξείνισσα, ἐνδυκέωσ φιλέων, πολλῶν κατὰ οἶκον ἐόντων, καί οἱ δῶρα πόρον ξεινήϊα, οἱᾶ ἐῴκει. χρυσοῦ μέν οἱ δῶκ’ εὐεργέοσ ἑπτὰ τάλαντα, δῶκα δέ οἱ κρητῆρα πανάργυρον ἀνθεμόεντα, δώδεκα δ’ ἁπλοί̈δασ χλαίνασ, τόσσουσ δὲ τάπητασ, τόσσα δὲ φάρεα καλά, τόσουσ δ’ ἐπὶ τοῖσι χιτῶνασ, χωρὶσ δ’ αὖτε γυναῖκασ, ἀμύμονα ἔργα ἰδυίασ, τέσσαρασ εἰδαλίμασ, ἃσ ἤθελεν αὐτὸσ ἑλέσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION