Homer, Odyssey, Book 23 28:

(호메로스, 오디세이아, Book 23 28:)

ὣσ φάτο, τῷ δ’ ἔτι μᾶλλον ὑφ’ ἵμερον ὦρσε γόοιο· κλαῖε δ’ ἔχων ἄλοχον θυμαρέα, κεδνὰ ἰδυῖαν. ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἀσπάσιοσ γῆ νηχομένοισι φανήῃ, ὧν τε Ποσειδάων εὐεργέα νῆ’ ἐνὶ πόντῳ ῥαίσῃ, ἐπειγομένην ἀνέμῳ καὶ κύματι πηγῷ· παῦροι δ’ ἐξέφυγον πολιῆσ ἁλὸσ ἤπειρόνδε νηχόμενοι, πολλὴ δὲ περὶ χροὶ̈ τέτροφεν ἅλμη, ἀσπάσιοι δ’ ἐπέβαν γαίησ, κακότητα φυγόντεσ· ὣσ ἄρα τῇ ἀσπαστὸσ ἐήν πόσισ εἰσοροώσῃ, δειρῆσ δ’ οὔ πω πάμπαν ἀφίετο πήχεε λευκώ. καί νύ κ’ ὀδυρομένοισι φάνη ῥοδοδάκτυλοσ Ηὤσ, εἰ μὴ ἄρ’ ἄλλ’ ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπισ Ἀθήνη. νύκτα μὲν ἐν περάτῃ δολιχὴν σχέθεν, Ηὦ δ’ αὖτε ῥύσατ’ ἐπ’ Ὠκεανῷ χρυσόθρονον, οὐδ’ ἐά ἵππουσ ζεύγνυσθ’ ὠκύποδασ, φάοσ ἀνθρώποισι φέροντασ, Λάμπον καὶ Φαέθονθ’, οἵ τ’ Ηὦ πῶλοι ἄγουσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION