Homer, Odyssey, Book 22 76:

ὣσ ἄρ’ ἔφη, καὶ πεῖσμα νεὸσ κυανοπρῴροιο κίονοσ ἐξάψασ μεγάλησ περίβαλλε θόλοιο, ὑψόσ’ ἐπεντανύσασ, μή τισ ποσὶν οὖδασ ἵκοιτο. ὡσ δ’ ὅτ’ ἂν ἢ κίχλαι τανυσίπτεροι ἠὲ πέλειαι ἑρ́κει ἐνιπλήξωσι, τό θ’ ἑστήκῃ ἐνὶ θάμνῳ, αὖλιν ἐσιέμεναι, στυγερὸσ δ’ ὑπεδέξατο κοῖτοσ, ὣσ αἵ γ’ ἑξείησ κεφαλὰσ ἔχον, ἀμφὶ δὲ πάσαισ δειρῇσι βρόχοι ἦσαν, ὅπωσ οἴκτιστα θάνοιεν. ἤσπαιρον δὲ πόδεσσι μίνυνθά περ οὔ τι μάλα δήν.