Homer, Odyssey, Book 20 40:

ὣσ ἔφατ’ Ἀμφίνομοσ, τοῖσιν δ’ ἐπιήνδανε μῦθοσ. ἐλθόντεσ δ’ ἐσ δώματ’ Ὀδυσσῆοσ θείοιο χλαίνασ μὲν κατέθεντο κατὰ κλισμούσ τε θρόνουσ τε, οἱ δ’ ἱέρευον ὀί̈σ μεγάλουσ καὶ πίονασ αἶγασ, ἱρ́ευον δὲ σύασ σιάλουσ καὶ βοῦν ἀγελαίην· σπλάγχνα δ’ ἄρ’ ὀπτήσαντεσ ἐνώμων, ἐν δέ τε οἶνον κρητῆρσιν κερόωντο· κύπελλα δὲ νεῖμε συβώτησ. σῖτον δέ σφ’ ἐπένειμε Φιλοίτιοσ, ὄρχαμοσ ἀνδρῶν, καλοῖσ ἐν κανέοισιν, ἐῳνοχόει δὲ Μελανθεύσ. οἱ δ’ ἐπ’ ὀνείαθ’ ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρασ ἰάλλον.