Homer, Odyssey, Book 20 10:

(호메로스, 오디세이아, Book 20 10:)

"Ἄρτεμι, πότνα θεά, θύγατερ Διόσ, αἴθε μοι ἤδη ἰὸν ἐνὶ στήθεσσι βαλοῦσ’ ἐκ θυμὸν ἕλοιο αὐτίκα νῦν, ἢ ἔπειτα μ’ ἀναρπάξασα θύελλα οἴχοιτο προφέρουσα κατ’ ἠερόεντα κέλευθα, ἐν προχοῇσ δὲ βάλοι ἀψορρόου Ὠκεανοῖο. ὡσ δ’ ὅτε Πανδαρέου κούρασ ἀνέλοντο θύελλαι· τῇσι τοκῆασ μὲν φθῖσαν θεοί, αἱ δ’ ἐλίποντο ὀρφαναὶ ἐν μεγάροισι, κόμισσε δὲ δῖ’ Ἀφροδίτη τυρῷ καὶ μέλιτι γλυκερῷ καὶ ἡδέϊ οἴνῳ· Ἥρη δ’ αὐτῇσιν περὶ πασέων δῶκε γυναικῶν εἶδοσ καὶ πινυτήν, μῆκοσ δ’ ἔπορ’ Ἄρτεμισ ἁγνή, ἔργα δ’ Ἀθηναίη δέδαε κλυτὰ ἐργάζεσθαι. εὖτ’ Ἀφροδίτη δῖα προσέστιχε μακρὸν Ὄλυμπον, κούρῃσ αἰτήσουσα τέλοσ θαλεροῖο γάμοιο ‐ ἐσ Δία τερπικέραυνον, ὁ γάρ τ’ εὖ οἶδεν ἅπαντα, μοῖράν τ’ ἀμμορίην τε καταθνητῶν ἀνθρώπων ‐ τόφρα δὲ τὰσ κούρασ ἁρ́πυιαι ἀνηρείψαντο καί ῥ’ ἔδοσαν στυγερῇσιν ἐρινύσιν ἀμφιπολεύειν· ὣσ ἔμ’ ἀϊστώσειαν Ὀλύμπια δώματ’ ἔχοντεσ, ἠέ μ’ ἐϋπλόκαμοσ βάλοι Ἄρτεμισ, ὄφρ’ Ὀδυσῆα ὀσσομένη καὶ γαῖαν ὕπο στυγερὴν ἀφικοίμην, μηδέ τι χείρονοσ ἀνδρὸσ ἐϋφραίνοιμι νόημα. ἀλλὰ τὸ μὲν καὶ ἀνεκτὸν ἔχει κακόν, ὁππότε κέν τισ ἤματα μὲν κλαίῃ, πυκινῶσ ἀκαχήμενοσ ἦτορ, νύκτασ δ’ ὕπνοσ ἔχῃσιν ‐ ὁ γάρ τ’ ἐπέλησεν ἁπάντων, ἐσθλῶν ἠδὲ κακῶν, ἐπεὶ ἄρ βλέφαρ’ ἀμφικαλύψῃ ‐ αὐτὰρ ἐμοὶ καὶ ὀνείρατ’ ἐπέσσευεν κακὰ δαίμων. τῇδε γὰρ αὖ μοι νυκτὶ παρέδραθεν εἴκελοσ αὐτῷ, τοῖοσ ἐὼν οἱο͂σ ᾖεν ἅμα στρατῷ· αὐτὰρ ἐμὸν κῆρ χαῖρ’, ἐπεὶ οὐκ ἐφάμην ὄναρ ἔμμεναι, ἀλλ’ ὕπαρ ἤδη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION