Homer, Odyssey, Book 20 5:

τὴν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη πολύμητισ Ὀδυσσεύσ· "ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα, θεά, κατὰ μοῖραν ἐείπεσ· ἀλλά τί μοι τόδε θυμὸσ ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζει, ὅππωσ δὴ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρασ ἐφήσω, μοῦνοσ ἐών· οἱ δ’ αἰὲν ἀολλέεσ ἔνδον ἐάσι. πρὸσ δ’ ἔτι καὶ τόδε μεῖζον ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζω· εἴ περ γὰρ κτείναιμι Διόσ τε σέθεν τε ἕκητι, πῆ κεν ὑπεκπροφύγοιμι; τά σε φράζεσθαι ἄνωγα.