Homer, Odyssey, Book 19 32:

(호메로스, 오디세이아, Book 19 32:)

τὴν δ’ ἀπαμειβόμενοσ προσέφη πολύμητισ Ὀδυσσεύσ· τοῦ γὰρ βόασ ἔκταν ἑταῖροι. "ὦ γύναι αἰδοίη Λαερτιάδεω Ὀδυσῆοσ, μηκέτι νῦν χρόα καλὸν ἐναίρεο, μηδέ τι θυμὸν τῆκε, πόσιν γοόωσα. νεμεσσῶμαί γε μὲν οὐδέν· καὶ γάρ τίσ τ’ ἀλλοῖον ὀδύρεται ἄνδρ’ ὀλέσασα κουρίδιον, τῷ τέκνα τέκῃ φιλότητι μιγεῖσα, ἢ Ὀδυσῆ’, ὅν φασι θεοῖσ ἐναλίγκιον εἶναι. ἀλλὰ γόου μὲν παῦσαι, ἐμεῖο δὲ σύνθεο μῦθον· νημερτέωσ γάρ τοι μυθήσομαι οὐδ’ ἐπικεύσω ὡσ ἤδη Ὀδυσῆοσ ἐγὼ περὶ νόστου ἄκουσα ἀγχοῦ, Θεσπρωτῶν ἀνδρῶν ἐν πίονι δήμῳ, ζωοῦ· αὐτὰρ ἄγει κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ αἰτίζων ἀνὰ δῆμον. ἀτὰρ ἐρίηρασ ἑταίρουσ ὤλεσε καὶ νῆα γλαφυρὴν ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ, Θρινακίησ ἄπο νήσου ἰών· ὀδύσαντο γὰρ αὐτῷ Ζεύσ τε καὶ Ηἔλιοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION