Homer, Odyssey, Book 19 20:

(호메로스, 오디세이아, Book 19 20:)

τὸν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα περίφρων Πηνελόπεια· "ξεῖν’, ἦ τοι μὲν ἐμὴν ἀρετὴν εἶδόσ τε δέμασ τε ὤλεσαν ἀθάνατοι, ὅτε Ἴλιον εἰσανέβαινον Ἀργεῖοι, μετὰ τοῖσι δ’ ἐμὸσ πόσισ ᾖεν Ὀδυσσεύσ εἰ κεῖνόσ γ’ ἐλθὼν τὸν ἐμὸν βίον ἀμφιπολεύοι, μεῖζον κε κλέοσ εἰή ἐμὸν καὶ κάλλιον οὕτωσ. νῦν δ’ ἄχομαι· τόσα γάρ μοι ἐπέσσευεν κακὰ δαίμων. ὅσσοι γὰρ νήσοισιν ἐπικρατέουσιν ἄριστοι, Δουλιχίῳ τε Σάμῃ τε καὶ ὑλήεντι Ζακύνθῳ, οἵ τ’ αὐτὴν Ἰθάκην εὐδείελον ἀμφινέμονται, οἵ μ’ ἀεκαζομένην μνῶνται, τρύχουσι δὲ οἶκον. τῷ οὔτε ξείνων ἐμπάξομαι οὔθ’ ἱκετάων οὔτε τι κηρύκων, οἳ δημιοεργοὶ ἐάσιν· ἀλλ’ Ὀδυσῆ ποθέουσα φίλον κατατήκομαι ἦτορ. οἱ δὲ γάμον σπεύδουσιν· ἐγὼ δὲ δόλουσ τολυπεύω. φᾶροσ μέν μοι πρῶτον ἐνέπνευσε φρεσὶ δαίμων, στησαμένῃ μέγαν ἱστόν, ἐνὶ μεγάροισιν ὑφαίνειν, λεπτὸν καὶ περίμετρον· ἄφαρ δ’ αὐτοῖσ μετέειπον·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION