Homer, Odyssey, Book 18 52:

"ξεῖνε τάλαν, σύ γέ τισ φρένασ ἐκπεπαταγμένοσ ἐσσί, οὐδ’ ἐθέλεισ εὕδειν χαλκήϊον ἐσ δόμον ἐλθών, ἠέ που ἐσ λέσχην, ἀλλ’ ἐνθάδε πόλλ’ ἀγορεύεισ, θαρσαλέωσ πολλοῖσι μετ’ ἀνδράσιν, οὐδέ τι θυμῷ ταρβεῖσ· ἦ ῥά σε οἶνοσ ἔχει φρένασ, ἤ νύ τοι αἰεὶ τοιοῦτοσ νόοσ ἐστίν· ὃ καὶ μεταμώνια βάζεισ. ἦ ἀλύεισ, ὅτι Ἶρον ἐνίκησασ τὸν ἀλήτην; μή τίσ τοι τάχα Ἴρου ἀμείνων ἄλλοσ ἀναστῇ, ὅσ τίσ σ’ ἀμφὶ κάρη κεκοπὼσ χερσὶ στιβαρῇσι δώματοσ ἐκπέμψῃσι, φορύξασ αἵματι πολλῷ.